Τα Άγια Πάθη και το Ραμαζάνι.

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη

«Την των δήμων ελευθερίαν η των αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει».*

Δλδ «Την ελευθερία των λαών προφυλάσσει η άμιλλα μεταξύ τίμιων αντρών».

Κρατήθηκα σιωπηλός μπροστά στην Κρατική προσβολή κατά των Αγίων Παθών και της ενδόξου Αναστάσεως του Χριστού, μιας πανομοιότυπης προσβολής με την τρις άρνηση του «Πέτρου» στην παιδίσκη (δούλη).

Είχα μια σκέψη-αναστολή μήπως υπήρχε κάποια εθνική σκοπιμότητα-αναγκαιότητα για το ραμαζάνι.

Πράγματι είναι κάποια πράγματα που θέλουν σύνεση. Και γιαυτό έμεινα σιωπηλός.

Αλλά «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις», ήρθαν τα επόμενα να κρίνουν τα προηγούμενα.

«Προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται».*

Ραμαζάνι στην Θράκη μας. Οι ομοεθνείς μας μουσουλμάνοι, εορτάζουν κατά τα έθιμα...

Πού είσαι μάγκα Χαρδαλιά;;... Τουμπεκί..!! Δλδ μάγκας όπου σε παίρνει...

Μαγκιές στους χαχόλους...!!

Εδώ έχουμε ευθύνες...!!! Οι Ορθόδοξοι δεχθήκαν μια «ύβρη» αδικαιολόγητη και δυσβάστακτη..!!

Και ο Χαρδαλιάς να τεθεί ενώπιον των ευθυνών του...

Αλλά και ο Ιερώνυμος...

Λύσεις υπήρχαν. Λύσεις θέλανε;;..!!

Έπαρση σημαίας στις Καστανιές έκαναν. Απλό..!! Αύξησαν τις αποστάσεις...!!

Επιτάφιο γιατί δεν έκαναν;;...!!

Δεν μπορούσαν να κάνουν μόνο οι ιερείς με αυξημένες ούτως ή άλλως αποστάσεις..

Λύσεις λοιπόν υπήρχαν...!!! Αλλά κάποιοι δεν θέλανε λύσεις..!!! Ή μάλλον κάποιοι ήθελαν Προβλήματα...!!!

Λύσεις δεν βρίσκουν μόνον οι εξής:

Οι ανίκανοι, οι άσχετοι, οι ηλίθιοι, που αντικειμενικά δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα.

Οι προβληματικοί που από μόνοι τους είναι πρόβλημα..

Οι αυθάδεις, αυθαίρετοι, αυταρχικοί, ολιγόμυαλοι ηγετίσκοι, που και το «αποφασίζουμε και διατάζουμε» τους πέφτει λίγο..

Κάποιοι που δεν θέλουν, επίμονα δεν θέλουν, να λύσουν το πρόβλημα.

Και τέλος αυτοί που θέλουν να δημιουργούν κάποιο «συγκεκριμένα» πρόβλημα...

Πολιτικοί και Ιερατείο ας υπαχθεί σε όποια κατηγορία θέλει.... Εμείς δεν θα διαφωνήσουμε...

«Πάντ’ εστίν εξευρείν, αν μη τον πόνον φεύγη τις»*. Δλδ. «Όλα λύνονται, αν κάποιος δεν αποφεύγει να προσπαθήσει».

Ανθρωπάρια, ολίγιστοι, αναξιότατοι, αναξιόπιστοι, με υποσταλμένες προσωπικότητες, υποταγμένες συνειδήσεις και λιποτάκτες των ιδανικών, σε θέσεις Θεσμών και θέσεις Θεματοφυλάκων Ιδεωδών, Ανίκανοι. Κατώτεροι των περιστάσεων. Υπόλογοι για παράληψη καθήκοντος καθώς: «δεν επέδειξαν την δέουσα επιμέλεια και δραστηριότητα την οποία εκ των συνθηκών και των περιστάσεων ηδύναντο και επιβαλλόταν να επιδείξουν».

«Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη»*. Δλδ. «Είναι επιβεβλημένο οι ελεύθεροι να έχουν συναίσθηση ευθύνης για τα κοινά πράγματα».

* Δημοσθένης (384-322 πΧ), Αθηναίος ρήτορας