Τα Οχυρά και ο Λοχίας Ίτσιος

Ιστορική Αναδρομή.

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη

Στην περιοχή Ομορφοπλαγιάς του όρους Μπέλες, βορείως από τα Άνω Πορόια, υπήρχε αμυντική διάταξη για την επιβράδυνση των Γερμανών.

Στο πολυβολείο Π8 ήταν επικεφαλής ο έφεδρος Λοχίας Ίτσιος Δημήτριος, από τα Άνω Πορόια, με άλλους 5 άνδρες. Αποστολή τους να καθυστερήσουν την προέλαση των Γερμανών, για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρόνο και να αποχωρήσουν εγκαίρως και ασφαλώς.

Την 6 Απριλίου 1941, κατά την γερμανική εισβολή, ένα σύνταγμα Γερμανών καταδρομέων, της 6ης Ορεινής Μεραρχίας με επικεφαλής τον ίδιο τον Διοικητή της Μεραρχίας, στρατηγό Ferdinand Shorner, επιτέθηκε στην περιοχή της Ομορφοπλαγιάς.

Παρά τις εντολές που είχε, ο Ίτσιος αποφάσισε να αγωνιστεί μέχρι εσχάτων. Όταν ο κλοιός στένευε διέταξε τους άνδρες του να διαφύγουν. Δύο από αυτούς, συντοπίτες του, παρέμειναν κοντά του.

Το πολυβολείο άντεξε στον σφοδρό βομβαρδισμό των κανονιών και των αεροπλάνων.

Ο Ίτσιος ξόδεψε και τις 33.000 σφαίρες, που είχε στο πολυβολείο. Προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους Γερμανούς. Συνολικά, σκοτώθηκαν 230-250 Γερμανοί, μεταξύ των οποίων και ο αντισυνταγματάρχης Έμπερχαρντ Έμπελιγκ (Ebeling), διοικητής του 138ου Συντάγματος Ορεινών Καταδρομών.

Η ηρωική αντίσταση του Π.8 προκάλεσε το ενδιαφέρον του στρατηγού Shorner, καθώς του επέφερε μεγάλες απώλειες, αλλά ανέτρεψε και τον σχεδιασμό της πρώτης ημέρας των επιχειρήσεων.

Ο στρατηγός Shorner ζήτησε να δει την φρουρά του πολυβολείου.

Όταν συναντήθηκαν ρώτησε:

- Ποιος είναι ο Διοικητής του πολυβολείου;
- Εγώ είμαι, απάντησε ο Ίτσιος.

- Τι βαθμό φέρεις;

- Έφεδρος Λοχίας.

- Δεν υπάρχει αξιωματικός;
- Όχι!
- Ξέρεις ότι εξ αιτίας σου έχασα έναν αντισυνταγματάρχη και 232 στρατιώτες;
- Στρατηγέ, υπερασπίζομαι την πατρίδα μου.

Μετά από αυτό ο Στρατηγός Shorner έδωσε εντολή σε μια διμοιρία Γερμανών στρατιωτών να παρουσιάσουν όπλα προς τιμήν του Ίτσιου και των συμμαχητών του.

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ έδωσε διαταγή να εκτελεσθεί ο Ίτσιος. Πυροβολήθηκε εξ επαφής με περίστροφο.

Ένα μείγμα συναισθημάτων τον κυρίευε, η στρατιωτική του παιδεία αναγνώριζε τον ηρωισμό και την ανδρεία, αλλά η θλίψη για τις απώλειες και ο θιγμένος εγωισμός του Στρατηγού, από έναν έφεδρο λοχία, του σκότιζαν τον νου. Αναδύθηκε το πρώτο, αλλά επεκράτησε το δεύτερο.

Τους άλλους δύο στρατιώτες τους άφησε ελεύθερους.

Το 1946 αποδόθηκε στο Ίτσιο μεταθανάτια, ο βαθμός του Επιλοχία και το Αργυρό Αριστείο Ανδρείας για τη γενναιότητα και το θάρρος του.

Σε αυτή την περίπτωση, πολύ φειδωλό το Κράτος στην απονομή των βαθμών.

Κρατώντας την ίδια αναλογικότητα, σε κάποιους υπουργούς θα πρέπει να απονέμεται ο βαθμός του κλητήρα και σε κάποιους επίτιμους ο του υποδεκανέος…

Αλλά σήμερα ας μείνουμε στην Δόξα και στο Μεγαλείο.