Ιστορική
Αναδρομή του Ευάγγ. Αθανασιάδη
Η
τιμητικότερη κριτική είναι όταν σε επαινεί ο αντίπαλος. Και μάλιστα όταν αυτός
είναι ένας σκληροτράχηλος στρατός.
2.
Γερμανός Αξιωματικός της Αεροπορίας, δήλωσε, επίσης στον Στρατηγό Δέδε: «Ο
Ελληνικός Στρατός είναι ο μόνος στρατός εις τον οποίον τα αεροπλάνα
καθέτου εφορµήσεως (Στούκας) δεν ενέσπειραν τον πανικόν. Οι στρατιώται
σας αντί να φεύγουν αλλόφρονες, όπως εγένετο εις την
Πολωνίαν και την Γαλλίαν, µας ε̟πυροβόλουν από τας θέσεις των».
3.
Ο Συνταγματάρχης Σράιµ̟ερ είπε: «Αποτελεί αίνιγμα, πώς µε τόσον ολίγα µέσα και
τις παρουσιασθείσες πάσης φύσεως δυσχέρειες, επετεύχθη σε σχετικώς βραχύ χρόνο
η γενομένη οχύρωσις» (σχόλιο: στον Έλληνα τίποτα δεν είναι αδύνατον, αρκεί να αποφασιστεί).
4.
Ο Στρατάρχης Φον Λιστ, Διοικητής της 12ης Γερμανικής Στρατιάς που
επετέθη στα Βαλκάνια, στην αμέσως μετά τον αγώνα Ημερησία Διαταγή του,
ανεγνώρισε ότι: «Οι Έλληνες υπερασπίσθηκαν την πατρίδα των γενναίως» και
συνέστησε εις τους Γερµανούς στρατιώτες όπως: "αντικρύσουν και
μεταχειριστούν τους Έλληνας, όπως αξίζει εις γενναίους στρατιώτες».
Ο
ίδιος ο Χίτλερ εις την ομιλία του ενώπιον του Reichstag (Νομοθετικό Σώμα
της Γερμανίας, Βουλή, Εθνοσυνέλευση), την 4η Μαΐου 1941, κάνοντας τον απολογισμό
των εκστρατειών του, είπε: «… Η ιστορική δικαιοσύνη όμως µου επιβάλει να πω ότι
από όλους τους αντιπάλους τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ιδιαιτέρως ο Έλλην
στρατιώτης πολέμησε µε ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν. Εκάμφθη, µόνο όταν κάθε
παραπέρα αντίσταση ήταν ματαία και δεν ήτο δυνατή».
Αυτά
βέβαια, όταν η Ελλάδα είχε αποφασίσει να αμυνθεί…
«Βροντούν κι αστράφτουν οι
κορφές κι αντιλαλούν τα καταράχια,
πλαγιές ηχούν, σπηλιές και βράχια κι ως τ’ άστρα φτάνουν οι κραυγές:
πλαγιές ηχούν, σπηλιές και βράχια κι ως τ’ άστρα φτάνουν οι κραυγές:
Τιμή σ΄ εσάς που φλογερά
είπατε το «ΟΧΙ» κάποια μέρα..
Τιμή σε ΄κείνους που «Αέρα»,
με στήθη φώναζαν γερά..
Σαν τούτη την μεγάλη Μέρα ,
άλλη δεν γνώρισε η Φυλή»!!
Βαγγελη ωραιο το αρθρο σου !!Βεβαια τιποτε δεν κερδισε η Ελλαδα παρα μονο δαφνες!!!Να μου επιτρεψεις μια ''αιρετικη'' αποψη ....αν ειμασταν με τους γερμανους η ουδετεροι ισως ο πολεμος να εκλινε υπερ της Γερμανιας και ισως να αποφευγαμε και τον συμμοριτοπολεμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνη, πολλά μπορούν να λεχθούν. Βέβαια είναι κοινώς αποδεκτή η άποψη ότι δεν είναι καλό να γίνεται "υποθετική ανάγνωση" της ιστορίας.
ΔιαγραφήΗ μελέτη και η εξαγωγή συμπερασμάτων είναι επιβεβλημένη.
1ον Ο Μεταξάς επεχείρησε αυστηρή ουδετερότητα. Δεν την σεβάστηκε κανένας.
2ον Οι Ιταλοί του στέρησαν την δυνατότητα παραμονής στην ουδετερότητα.
3ον Το πνεύμα του Μεταξά δεν ήταν ταυτόσημο με το των Ναζί. Η όποια ισχυριζόμενη συγγένεια, δεν του στέρησαν την δυνατότητα επιλογής κατά το Εθνικό συμφέρον. Δεν ήταν "κολλημένος". Σε αντίθεση με τους Κομουνιστές, που ότι τους έλεγε η Μόσχα κάνανε.
4ον Ο Μεταξάς για ακόμη μια φορά εκτίμησε την γενική κατάσταση και τάχθηκε στην σωστή πλευρά. Όπως το 1912-13, στην εκστρατεία της Καλλίπολης, στην Μικρασιατική Εκστρατεία.
5ον Σημειώστε διαχρονικά την στάση της Ιταλίας, Αυστρίας και Γερμανίας. Πόσες φορές στάθηκαν απέναντί μας και διπλωματικά.
6ον Περί Δαφνών. Ο Μεταξάς είπε: "Και υπέρ την Νίκη η Δόξα".
7ον Δυστυχώς δεν διαχειρίστηκε και το αποτέλεσμα του. Είχε την εμπειρία από τον Βενιζέλο. Ατυχώς δεν μπορέσαμε διαπραγματευτικά να πετύχουμε αυτά που μας αναλογούσαν και δικαιούμασταν. Και δεν είναι η μόνη φορά Ιστορικά.
8ον Η απληστία των κομουνιστών για την εξουσία ήταν εκπεφρασμένη. Δεν ξέρω τι θα μπορούσαμε υποθετικά, να αποφύγουμε.