Άρθρο
Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη
Η
παρακάτω είδηση των προηγουμένων ημερών, νομίζω πέρασε στα ψιλά των δελτίων.
Οι
Τούρκοι πήραν Μονάδες αυτοκινουμένων πυροβόλων από την περιοχή του Έβρου, για
να αντιμετωπίσουν τις επιχειρήσεις που ξεκίνησε ο Άσαντ στη Συρία εναντίον
τους. Και όμως, νομίζω χρειάζεται ανάλυση. Ποια είναι η σημασία της;
Τα δεδομένα.
1. Η
Τουρκία απειλούσε στη Συρία να κάνει Πόλεμο σε μέτωπο μήκους 450 χλμ.
2. Της
επιτράπηκε να έχει έλεγχο σε 120 χλμ. Δλδ σε λιγότερο από το 1/3.
3. Τώρα
που χρειάζονται πραγματικές επιχειρήσεις στο περιορισμένο αυτό μέτωπο, δεν επαρκεί
η υποστήριξη πυρών πυροβολικού.
Μερικές
σκέψεις-προβληματισμοί.
1. Πως
λοιπόν, προ ολίγων εβδομάδων, θα έκανε πόλεμο σε τριπλάσιο μέτωπο; Επομένως
ήταν μόνο απειλή. Ήταν τακτικά αδύνατον να κάνει πόλεμο.
2. Αυταπόδεικτα,
το αναγκαίο πυροβολικό λοιπόν δεν υπήρχε προφανώς στο μέτωπο της Συρίας, αλλά ούτε
στις Στρατηγικές εφεδρείες, ούτε στη Στρατιά Αιγαίου (που είναι πιο κοντά) και έτσι
αναγκάστηκε να το αποσύρει από το μέτωπο του Έβρου.
3. Επομένως
το μεγαλεπήβολο δόγμα των 2,5 Πολέμων είναι Ερντογανικά φούμαρα και αυταπάτες.
4. Εδώ
φαίνεται ούτε μισό πόλεμο δεν μπορεί να κάνει.
5.
Δείτε πως τρέχουν και θα τρέχουν και θα παρακαλάνε για συνομιλίες και ειρήνευση.
6.
Αυτή είναι η Τουρκία σήμερα. Συμπεριφορά άρπαγα ψευτονταή. Μόνο Απειλή Πολέμου
και γρήγορα σε Διαπραγματεύσεις και ότι αρπάξουμε στο τραπέζι των συνομιλιών.
Έχουμε
γράψει σε άρθρα πολλές φορές. Φοβούνται τον πόλεμο. Σκυλιά που «αλυχτούν»* στις
«απολιάνες»* όπως είπε και ο Α/ΓΕΕΘΑ, όταν ήταν στην Στρατιά.
Οι φοβητσιάρηδες
Τούρκοι απειλούν με πόλεμο μόνο άμα βρουν χειρότερους φοβητσιάρηδες από αυτούς.
Μόλις
βρήκαν τον Συριακό στρατό που έχει αεροπορία, νικήθηκαν στο πεδίο των
επιχειρήσεων, υποχώρησαν. Από τα 12 φυλάκια που έχουν ανεπτυγμένα, ήδη τα τρία
τα έχει υπερβεί ο Συριακός στρατός και βρίσκονται πλέον εντός περιοχής που
κατέχει ο Συριακός στρατός
Αυτόν
τον ανίκανο φοβητσιάρη φοβούνται μερικοί.
* αλυχτώ: το ουρλιαχτό του σκύλου
** απολιάνα:
ξέφωτο, ανοίχτωμα.
ΥΓ1. Τα τέσσερα παράδοξα:
Παράδοξο 1ον: Η
συμφωνία ειρήνευσης στην περιοχή έγινε μεταξύ Αμερικής-Τουρκίας-Ρωσίας, σε έναν
πόλεμο που αφορούσε την Συρία και μετείχαν με σημαντική δράση, Κουρδικές και
αντικαθεστωτικές δυνάμεις, το Ιράν κλπ.
Παράδοξο 2ον: Η
Συρία με τις τωρινές ενέργειές της, δεν παραβαίνει καμία κατάπαυση πυρός. Δεν
έχει υπογράψει την συνθήκη ειρήνευσης. Η Τουρκία εάν επιτεθεί θα παραβεί την
συμφωνία, που υπέγραψε. Η Ιστορία εκδικείται και μάλιστα πολύ σύντομα.
Παράδοξο 3ον: Η
Συρία έχει δικαίωμα να ενεργεί στην περιοχή, γιατί είναι εντός των συνόρων της.
Η
Τουρκία, βάση της συμφωνίας, έχει δικαίωμα να εποπτεύει μία Ζώνη εντός των Συριακών συνόρων (ενεργώντας από κοινού με
Ρωσικά τμήματα), για περιπτώσεις που ανταρτικές-τρομοκρατικές δυνάμεις προπαρασκευάζουν
ενέργειες που απειλούν τα δικά της εδάφη.
Η Τουρκία,
βάση της συμφωνίας, δεν έχει εξουσιοδότηση να επιτεθεί σε Συριακές δυνάμεις.
Θεία
δίκη. Το άδικο έχει πάντα «κοντά ποδάρια». Έσπειραν ανέμους θερίζουν θύελλες.
- Στα καθ΄ ημάς: Αυτά
για όσους δικούς μας εναποθέτουν τα Εθνικά μας δίκαια και τις ελπίδες τους σε
συμφωνίες και διαμεσολαβητές. Όλα υπογράφονται για να παραβιάζονται. Και οι
συμφωνίες θέλουν «όπλο» για να ισχύσουν και να τηρηθούν. Να η συνθήκη της
Λοζάνης. Γιατί δεν εφαρμόζεται; Και γιατί θα εφαρμοστεί η άλλη;
- Ο
ψευτόμαγκας Ερντογάν βρήκε τον πολεμιστή Άσαντ. Καλά ξεμπερδέματα.
Μήπως
κάποιοι θέλουν και τους δύο απασχολημένους και τελικά αδύναμους;…
Παράδοξο 4ον: Στα
ΝΑ σύνορα της, η Τουρκίας αντιπαρατίθεται με έναν κοινό σύμμαχο της με την
Ρωσία.
Στα
Δυτικά σύνορα της, η Τουρκίας αντιπαρατίθεται με έναν κοινό σύμμαχο της με την
Αμερική (ΝΑΤΟ).
Μήπως
πρέπει να αξιολογηθεί και επανεκτιμηθεί η συμμαχική της αξιοπιστία; Και μήπως πρέπει
να υποβαθμιστεί σε έναν διεθνή «συμμαχικό μπελά»;
ΥΓ2. Διαχρονικά οι
συμμαχίες Ρωσίας-Τουρκίας ήταν λυκοφιλίες. Στην ιστορία έχουν καταγραφεί 19
Ρωσοτουρκικές συγκρούσεις. Δυστυχώς τα μεταξύ τους παιχνίδια τα πληρώνουν και
άλλοι λαοί. Ίδε Συρία και παλαιότερα τα δικά μας «Ορλωφικά».
ΥΓ3. Η Ρωσία με την
Τουρκία αποβλέπει σε οικονομικά οφέλη και στην διάσπαση του ΝΑΤΟ.
Στη
Συρία, η Ρωσία έχει την μοναδική βάση στην Μεσόγειο και τις υποχρεώσεις της με
το Ισραήλ.
Πρέπει
να κρατήσει «τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη», έως πότε;;…
ΥΓ4. Όταν μία Μεγάλη Δύναμη
μεσολαβεί σε μια διένεξη μεταξύ δύο άλλων κρατών, έχει όλη την ευχέρεια να
παραχωρήσει κάτι του ενός κράτους στο άλλο, σαν αντάλλαγμα για να πετύχει κάτι
προς δικό της όφελος. Ο διαμεσολαβητής σε κάθε συναλλαγή μπορεί να έχει το δικό
του μερτικό. Ποιός εξασφαλίζει το αδέκαστο της διαμεσολάβησης; Η Ιστορία είναι
γεμάτη παραδείγματα. Πρόσφατο οι «Πρέσπες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου