Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη
Προκύπτει μια απορία, αλλά και
υπάρχει επιβεβαίωση;
Υπάρχει άραγε λύση, έχει εφαρμογή, αλλά και μήπως κάτι μας
έχει ξεφύγει; Ας το δούμε λοιπόν. Μπορεί κάτι να έχει ενδιαφέρον.
Μια
απορία.
Γιατί ο ερευνητής Χάρι Χάρλοου επέλεξε
τον αριθμό των 5 πιθήκων και δεν δοκίμασε με 4 ή με 6; Παραμένει άγνωστο. Θα
άλλαζε τίποτα; Μάλλον όχι.
Αλλά όταν ένας «κρετίνος» πάει να
πρακτικοποιήσει τα συμπεράσματα ενός πειράματος, δεν μπαίνει στον κόπο ή και
δεν μπορεί να καταλάβει τον μηχανισμό του πειράματος, οπότε αντιγράφει το
πείραμα κατά γράμμα. Σιγουράτζα. Πόσοι και πόσοι δεν αρίστευσαν αντιγράφοντας…
Έτσι διαπιστώνουμε σαν πρώτο
συμπέρασμα ότι: από τότε συνέχεια, έχουμε 5 κομματικές Βουλές. Πίθηκοι μπαίνουν
και βγαίνουν, άλλοι βρεγμένοι και άλλοι δαρμένοι…
Μια
επιβεβαίωση.
Μπορεί να συμβαίνει αυτό και στον
άνθρωπο. Να χάνουμε δλδ τον λόγο και να μένουμε στην συνήθεια.
Θυμήθηκα ότι στον στρατό αναφέρονται
δύο παρόμοια περιστατικά.
Κάποτε ένας διοικητής Μονάδος,
ενόψει της παραδόσεως της Διοικήσεως, διέταξε να βαφεί ένα παγκάκι έξω από το
διοικητήριο. Βάλανε και ένα χαρτί «προσοχή βαμμένο». Αλλά παρόλα αυτά, κάποιος
πήγε και κάθισε. Το ξανάβαψαν, ξανά το ίδιο. Οπότε διέταξε να μπει σκοπός
ημέρας και νύχτας, μέχρι να στεγνώσει και το «δεύτερο χέρι». Η σκοπιά
ονομάστηκε «Σκοπιά παγκάκι». Ο Διοικητής παρέδωσε και έφυγε.
Μετά από 10 χρόνια όταν Αντισυνταγματάρχης
έγινε Στρατηγός και πήγε για επιθεώρηση στη Μονάδα, βρήκε την σκοπιά
ενεργοποιημένη. Κανείς δεν την είχε καταργήσει. «Σκοπιά παγκάκι».
«Γίνονταν,
δηλαδή, πιστοί υπερασπιστές ενός κανόνα, χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο». Διότι,
πολύ απλά, «έτσι βρήκαν τα πράγματα». Αυτό που στην αρχή ήταν αναγκαιότητα,
είχε γίνει φυσική συνέπεια». Δλδ «Σκοπιά μπανάνα».
Κάτι αντίστοιχο αναφέρεται και για
ένα πευκάκι που φυτεύτηκε και «τη σκοπιά πευκάκι».
Αυτά αναφέρονται χρονικά και τοπικά
προσδιορισμένα, αλλά κυρίως προς παραδειγματισμό.
Αλλά εάν έχουμε ένα πίθηκα μπορεί να
αποβάλλει αυτό που βίωσε με επεξηγήσεις;;…
Σε αυτό δεν απαντά το πείραμα του Χάρι
Χάρλοου.
Μία
λύση;
Το πείραμα δημιουργεί μια
νομοτέλεια, έναν «φαύλο κύκλο». Έχει άραγε λύση αυτό το πείραμα; Ή είναι ένα καταδικασμένο,
συνεχές σπιράλ περιδίνησης αυτοκαταστροφής;
Όχι έχει λύση!! Ποια;;..
Να βάλεις μέσα τον γορίλλα Ο.Υ.Κ. (βατραχάνθρωπο).
Ποιο είναι το προφίλ του Ο.Υ.Κ.
Πρώτον δεν φοβάται το νερό και την κατάβρεξη. Δεύτερο είναι ένα ον που η «ρώμη»
του υπερέχει της «νοημοσύνης» του. Οπότε;;
Αν του ρίξεις νερό έχει
αναπνευστήρα, αν του επιτεθούν οι άλλοι θα τους λιανίσει. Την μπανάνα θα τη
φάει…!! Γιατί η ρώμη του υπερβαίνει τις αναστολές του!!
Μια
εφαρμογή.
Το πείραμα στα ελληνικά δεδομένα «ψυχρολουσία»
και «επιθετικότητα υπολοίπων» εφαρμόστηκε με τα Μνημόνια, αλλά και με τα
Εθνικά.
Και μάλιστα με την εξής βελτιωμένη έκδοση.
Τις συνέπειες «νερό και επιθετικότητα»
δεν τις δεχόταν μόνο οι 5 αλλά και οι παραέξω, ώστε κανένας πίθηκας να μην
θέλει να μπει και να κάνει το φυσιολογικό και αυτονόητο… να φάει την μπανάνα…
Έτσι κανένας σοβαρός και άξιος
άνθρωπος δεν πολιτεύεται.
Μια
αβλεψία.
Που όμως μάλλον πρέπει να είναι και
το τελικό συμπέρασμα:
Τους πίθηκες τους είδαμε… Όλοι.
Την μπανάνα την είδαμε… Όλοι.
Το «κατάβρεγμα» το είδαμε... ‘Ολοι
Τον καυγά μεταξύ των πιθήκων τον
είδαμε… Όλοι…
Και όμως ξέφυγε από την προσοχή όλων
μας… το κλουβί…!!!
Και όμως, ο γορίλλας ο βατραχάνθρωπος
έχει τα χαρακτηριστικά, να τσακίσει και το κλουβί… Και είναι ψυχικά τα
χαρακτηριστικά του.
Ψυχή χρειαζόμαστε… Και δεν μας
λείπει…
Απλώς πρέπει να σταθεί ανδρεία «στο νερό
και την επιθετικότητα» των άλλων.
Το μοντέλο του Ο.Υ.Κ., του Βατραχάνθρωπου.
Οι πειραματιστές αυτόν φοβούνται…
Αυτόν που δεν θα δεχθεί να μπει
σκοπός στην «Σκοπιά μπανάνα»…
Και
αυτός είσαι ΕΣΥ…
Αλλιώς σάπισε στην μιζέρια σου…!!
Αλλά τότε μη διαμαρτύρεσαι… για τους πίθηκες!!
Ααααα… Και μην ξεχνάς… Και το
βράδυ… «γερμανικό», στην «Σκοπιά μπανάνα»…
ΥΓ : «Πείραμα των Πέντε Πιθήκων» (1ο Μέρος)
ΥΓ : «Πείραμα των Πέντε Πιθήκων» (1ο Μέρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου