Προφητείας το ανάγνωσμα

 Χρονογράφημα του Ευάγγ. Αθανασιάδη

 

Χθες πήγα σε έναν φίλο, στο εξοχικό του. 

Είχε κάποια δένδρα για καλλωπισμό και σκίαση, δεν ενδιαφερόταν για την καρποφορία και την παραγωγή. Από καθαρά ελληνική νοοτροπία είχε και κάποιες ελιές, λιόδεντρα. Κουβεντιάζοντας και περπατώντας πλησίασα και διαπίστωσα ότι ήταν γεμάτα καρπό και μάλιστα χωρίς να έχουν προσβληθεί από δάκο. Τα λιόδενδρα γεμάτα καρπούς… Και θυμήθηκα μια ιστορία που μου είπε ένας γέρος στην Ρεντίνα, κοντά στην λίμνη Βόλβη, που θα σας πω μετά.

Αυτοί οι παλιοί ήταν αλλιώς… Αυτοί κοιτούσαν και τους οιωνούς. Σήμερα αυτό μας φαίνεται γελοίο. Πως όμως έχουν τα πράγματα; Αυτοί είχαν λάθος ή εμείς φύγαμε, αποκοπήκαμε από την φύση;;

Αλλά πράγματι αποκοπήκαμε;

Όταν δεις μια ανθισμένη αμυγδαλιά, τι λες με απόλυτη βεβαιότητα; «Αργά ή γρήγορα έρχεται ή άνοιξη». Οιωνοσκόπε…!!!

Και όταν δεις τα πρώτα χελιδόνια;;… Είσαι βέβαιος, η εμπειρία σου το λέει αυτόματα… «Ήρθαν τα χελιδόνια» και όλοι καταλαβαίνουν το αυτονόητο.

Λένε ακόμα οι παλιοί: «άμα δεις τα χελιδόνια να πετούν χαμηλά, έρχεται βροχή». Οι νεώτεροι επιστήμονες μας είπαν ότι αυτό έχει εξήγηση γιατί τα έντομα που κυνηγούν λόγω βαρομετρικών συνθηκών πετούν χαμηλότερα. Μάλιστα. Ο ένας το είπε, ο άλλος το εξήγησε…

Σε κάποια γερμανικά στρατόπεδα, έχουν διπλή περίφραξη. Στον ενδιάμεσο χώρο έχουν χήνες. Οι χήνες είναι άριστοι φύλακες. Ακούν πέραν του ανθρωπίνου ακουστικού φάσματος, φωνάζουν εκνευριστικά δυνατά και επιτίθενται «ανδρεία». Φοβερό σύστημα ασφαλείας, με «σύστημα εντοπισμού», «έγκαιρη προειδοποίηση», «σύστημα ηχητικής αποτροπής» και «διάταξη αμύνης». Και όλα αυτά στην οικονομική συσκευασία «4 σε 1», με την πολυετή αξιοπιστία της Χήνας.

Πολλοί επιστήμονες έχουν αναφερθεί σε ιδιαίτερες συμπεριφορές ζώων, ώρες προ των σεισμών.

Μήπως εμείς, οι σύγχρονοι φύγαμε από την φύση. Την φύση στην οποία μας έβαλε ο θεός με ρητή εντολή: «εργάζεσθαι και φυλάττειν αυτήν» (Π. Διαθήκη, Γεν, β', 15).

Εμείς παραβήκαμε και το  «εργάζεσθαι» και «φυλάττειν»…

Μήπως τώρα αυτή εργάζεται για εμάς και μας φυλάττει;;

Μου είπε λοιπόν ο γέρος στην Ρεντίνα, που το θυμήθηκα από τα φορτωμένα λιόδεντρα.

Στην Μικρή Βόλβη⁽¹⁾, εκτός από τη λίμνη Βόλβη, υπάρχει και ο μεγάλος ελαιώνας, μια μεγάλη έκταση, πολλά στρέμματα, με ελαιόδεντρα, που μέχρι τότε που αναφερόμαστε, ήταν διεκδικούμενο από τους κατοίκους.

Το 1940, παραμονές του Πολέμου και σε όλη την κατοχή, συνέβησαν τα εξής δύο ενδιαφέροντα:

1^ον. Η λίμνη ήταν γεμάτη ψάρια. Ότι κοφίνι και να έριχνες μέσα, έστω στον αφρό, το έβγαζες γεμάτο με ψάρια.

2^ον. Στον ελαιώνα, ότι κλωνί ελιάς υπήρχε, ήταν γεμάτο ελιές…

Σώθηκε κόσμος και κοσμάκης από την λίμνη και τον ελαιώνα…

Αυτά τότε… Τότε που ο Μεταξάς είχε πει: «Σε όποια σπιθαμή ή χούφτα χώμα, ακόμα και στις γλάστρες Να φυτέψετε στάρι και πατάτες»…

Είδα τις ελιές, είδα και τις ειδήσεις. Είδα και τις τριανταφυλλιές στην γλάστρα…

Μη ξεγελιόμαστε. Κάποιες “ψιλομπαταριές” θα πέσουν. Λίγες. Ίσως και να μην είναι καλό να γίνει και αλλιώς.

Είναι και ο Κορονοϊός, με την οικονομία του. Μήπως η φύση ξέρει; Μήπως ξέρει και μιλάει;;..

Μήπως εμείς δεν ακούμε στο βουητό της πόλης και των ΜΜΕ;;…

Λες να γεμίσει και η λίμνη ψάρια;;…

Απλώς κάτι ελιές είδα... Δεν είμαι και προφήτης… Αλλά ούτε Μεταξάς υπάρχει…

 

(1) Και λίγη γεωγραφία. Στη Λίμνη Βόλβη υπάρχουν δύο χωριά η Μικρή Βόλβη, που είναι μεγάλο χωριό και η Μεγάλη Βόλβη, που είναι μικρό χωρίο. Συμβαίνουν και αυτά στην φύση και στην γεωγραφία.