Απόψεις: Ευάγγ. Αθανασιάδης
Να σας πω την αμαρτία μου.
O κ. Μόσιαλος, καθηγητής στο Imperial College, δεν είναι από αυτούς που με ενθουσιάζουν. Αλλά μου άρεσαν κάποια στοιχεία που ανέφερε, σε ένα άρθρο του, για τους λόγους που η Κορέα αντιμετώπισε τον κορωνοϊό με έναν πετυχημένο τρόπο. Για λόγους δεοντολογίας παραθέτω συνημμένα το link του άρθρου (ΥΓ1).
Το
παρακάτω κείμενο, δεν έχει θέμα την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, αλλά θέλω να αναφέρω αυτά τα οποία μου έκαναν εντύπωση και
όπως εγώ τα κατάλαβα:
1. Η αγωγή των Κορεατών.
Στις
παραμέτρους επιτυχίας της Κορέας (συνοπτικά αναφέρονται στο ΥΓ2), αναφέρει και το ότι οι πολίτες εμπιστεύονται τους θεσμούς και
ακολουθούν τις οδηγίες. Τους είναι σχεδόν αδιανόητο
να παραβιάσουν κανόνες και επίσημες οδηγίες.
Δηλαδή
εστιάζει και στην κοινωνική παιδεία και την αγωγή των Κορεατών, στην Πολιτική
Αγωγή, που λέγαμε και διδασκόμασταν παλιά. Προς επίρρωση αυτών, προβάλλει σαν
παράδειγμα την συμπεριφορά των Κορεατών φοιτητών του, που την παραθέτω σε
ελεύθερη απόδοση:
Οι
Κορεάτες φοιτητές έχουν μία ευλαβική προσήλωση στις σπουδές τους και μια
ευρύτητα στην επιστημονικής τους προσέγγιση. Έχουν την έφεση να αναζητούν
πολλαπλές επιστημονικές προσεγγίσεις και επιλογές.
Αντιθέτως
οι Κινέζοι φοιτητές είναι καλοί στα τεχνικά μαθήματα αλλά έχουν δυσκολία στις
σύνθετες προσεγγίσεις των κοινωνικών επιστημών. Θεωρούν ότι υπάρχει πάντα μια
επίλυση σε ένα πρόβλημα.
Έχουν
επίσης μια σχεδόν «θρησκευτική» σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν απουσιάζουν
ποτέ από τα μαθήματά τους.
Ο τραυματίας και ο κ.
Μόσιαλος.
Σε
ένα μάθημα ήρθε ένας Κορεάτης φοιτητής αμέσως μετά από ένα ατύχημα που είχε.
Τον
πλησίασε και του είπε: «νομίζω ότι πρέπει να πάς να αναρρώσεις στο σπίτι σου».
Εξάλλου
όλες οι διαλέξεις, για τους φοιτητές είναι διαθέσιμες και στο διαδίκτυο.
Ο
φοιτητής, προτίμησε και έμεινε να
παρακολουθήσει τη διάλεξη και το σεμινάριο που ακολούθησε.
Την
επομένη, γεμάτος περιέργεια, ρώτησε έναν άλλο Κορεάτη φοιτητή: «γιατί ο
φοιτητής που είχε το ατύχημα αρνήθηκε να πάει στο σπίτι του.»
Ο
Κορεάτης απάντησε: «Δεν αρνήθηκε, ακολούθησε τους κανόνες του πανεπιστημίου». Με
βάση τους κανόνες οι φοιτητές πρέπει να παρακολουθούν όλες τις διαλέξεις και τα
σεμινάρια.
-
«Μα του επέτρεψα και τον συμβούλευσα να πάει σπίτι του».
-
Του είπατε: «νομίζω ότι πρέπει να πας σπίτι σου». «Το «νομίζω» δεν είναι απόφαση
και εντολή. Είναι προτροπή. Την
απόφαση την αφήσατε να την πάρει ο ίδιος, αφού συνεκτιμήσει την βαρύτητα της προτροπή
σας και τους Κανόνες».
Ο κορεάτης φοιτητής μου θύμισε τον
Ιάπωνα υπολοχαγό Hiroo Onoda, του Β΄ΠΠ, που περίμενε διαταγή καταπαύσεως του
πολέμου έως το 1974 (ΥΓ3).
Και
καταλήγει ο κ. Μόσιαλος: Στην Κορέα ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των δημόσιων οργανισμών.
2. Η Ελλάδα Θα μπορούσε να
εφαρμόσει το ίδιο επιτυχημένο μοντέλο;
Η
προσέγγισή του κ Μόσιαλου, μου θύμισε, τα γυμνασιακά μου χρόνια. Τα μαθήματα
συντακτικού: «υποθετικός λόγος 4ου είδους, «του αντίθετου του
πραγματικού».
Ναι!!
Αν
ήμασταν τεχνολογικά αναπτυγμένοι.
Αν
είχαμε ένα καλύτερο σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης.
Αν
είχαμε σωστούς προγραμματισμούς και ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό σύστημα που
διευρύνει τους ορίζοντες και την κριτική σκέψη και προσέγγιση.
Αν
είχαμε ένα κράτος με αξιόπιστους θεσμούς, που να εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Και
καταλήγει: Αν ήμασταν μια φιλόδοξη χώρα.
3. «Αν ήμασταν μια φιλόδοξη
χώρα».
Μια
ευχή, ένα Όραμα, μια Μεγάλη Ιδέα.
Προσπάθησα
να το διατυπώσω αλλιώς. Να, όπως το νιώθω. Αδύνατον. Η τέλεια πρόταση!!
Τρεις
λέξεις: «Αν ήμασταν», «φιλόδοξη»,
«χώρα».
«Ήμασταν»: Κατάσταση
τετελεσμένη, που προϋποθέτει έμπνευση, βούληση, προσπάθεια, ολοκληρωμένο και
επιτυχές αποτέλεσμα. Από όλους εμάς, κυρίως πολίτες, αλλά και κράτος. Όχι αυτή
η αέναη μετάθεση της ευθύνης στο κράτος. Δεν είναι θέμα κρατικών δομών και
κυβερνόντων μόνο. Είναι όλοι να το πετύχουμε. Ο καθένας μας.
«Φιλόδοξη»: με
την έννοια της αξιοπρεπούς Χώρας, χωρίς καμιά ματαιοδοξία, κενοδοξία, φαντασία
ή προγονολατρία.
«Χώρα»: Μία
πραγματική γεωγραφική και πολιτικό-πολιτισμική οντότητα, που περιλαμβάνει Λαό,
Εξουσία, Δομές, Συνήθειες και Κουλτούρα. Μία Χώρα στην οποία οι πολίτες
συνδράμουν. Μια Χώρα την οποία το κράτους υπηρετεί. Μια Χώρα στην οποία το
Έθνος προσβλέπει και προστρέχει…, ημεδαποί, απόδημοι και αλύτρωτοι. Και μία
Χώρα αντάξια του Έθνους, των μόχθων των παλιών και των πόθων και προσδοκιών των
μελλούμενων γενεών. Μια Φιλόδοξη Χώρα, δλδ που θέλει να ζήσει και να ζήσει
αξιοπρεπώς.
Ο
κ Μόσιαλος δεν είναι από αυτούς που με ενθουσιάζουν, αλλά με ενθουσίασε…!
Με κάλυψε..!!
Μια
Ευχή και ένα Όραμα: «Να είμαστε μια
φιλόδοξη Χώρα».
Μια
Χώρα του προχθεσινού Έβρου, μια Χώρα του χθεσινού Καστελλόριζου…
ΥΓ 2. Οι παράμετροι επιτυχίας της Κορέας.
Έχουν
ένα εξαιρετικά αναπτυγμένο σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η χρήση
σύνθετων εφαρμογών είναι ενσωματωμένη στην καθημερινότητα των πολιτών. Η χρήση
των εφαρμογών έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού.
Είναι
τεχνολογικά αναπτυγμένη χώρα και σε προστατευτικό και ιατρικό εξοπλισμό και
διαγνωστικά τεστ, σε τέτοιο βαθμό που δεν εξαρτάται από άλλες χώρες.
Έκαναν
εκατοντάδες χιλιάδες τεστ για τον εντοπισμό ασυμπτωματικών ασθενών.
Έχει
ένα εξαιρετικό σύστημα υγείας. Είναι η δεύτερη χώρα, σε αριθμό νοσοκομειακών
κλινών, 12,3 κλίνες ανά 1000 κατοίκους (στην Ελλάδα έχουμε 4,2)
Έχει
την καλύτερη πρόσβαση σε εξωνοσοκομειακές ιατρικές υπηρεσίες.
Έχουν
εξαιρετικές βάσεις δεδομένων, γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει, το αξιολογούν
συνεχώς και κάνουν αμέσως τις παρεμβάσεις που χρειάζονται.
Οι
πολίτες εμπιστεύονται τους θεσμούς και ακολουθούν τις οδηγίες. Τους είναι
σχεδόν αδιανόητο να παραβιάσουν κανόνες και επίσημες οδηγίες.
ΥΓ 3. fonientos.blogspot.com Μια γνωστή και παλιά Ιστορία. Αλλά διδακτική σήμερα. Εμείς παραδοθήκαμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου