Όταν δεν θέλεις να λύσεις ένα πρόβλημα

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη

Ο καλός καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται. Οι διοικήσεις και οι Ηγέτες κρίνονται στα προβλήματα. Και διακρίνονται ή σε Ταγούς και Ηγέτες ή σε ανθρωπάρια οικονόμους και διαχειριστές του τίποτα.

Αποφάσεις και μέτρα μπορούν να πάρουν όλοι.

Το ερώτημα είναι: Λύνεις το πρόβλημα; Ή γίνεσαι μέρος του προβλήματος και επιβαρύνεις το πρόβλημα;

Έτσι γίνεται ο διαφορισμός του Επιτυχημένου από τον αποτυχημένο.

Όταν κλείνεις τις Εκκλησιές… λύνεις ή δημιουργείς πρόβλημα;

Χθές Ευαγγελισμού. Γιορτή της Πίστης και της Πατρίδας. Ο Λαός αλειτούργητος.

Ένας λαός, που 5.000 χρόνια, σε κάθε πρόβλημα προσέτρεχε στο Θείο.

Ποίος τόλμησε να απλώσει χέρι ανόσιο και να κόψει αυτό τον δρόμο και τον θεσμό.

Πήγα στο σούπερ μάρκετ. Έλεγχαν τον αριθμό των εισερχομένων, στο δάπεδο είχαν σημάδια για να στέκομαι στα δυο μέτρα. Δεν με σταμάτησε, δεν με απαγόρευσε κανένας…

Πήγα σε ιδιωτική κλινική. Με θερμομέτρησαν, έβαλα αντισηπτικό και τίποτε άλλο. Γυρνούσα μέσα σε ασθενείς, ιατρούς και νοσηλευτές.

Πήγα στον γιατρό. Μου έδωσε ραντεβού με ακρίβεια λεπτού. Δεν μου το στέρησε κανένας.

Επομένως, έλεγχος αριθμού, αποστάσεις, αντισηπτικό, ραντεβού.

Ποιο μιαρό χέρι τόλμησε και έκοψε τον δρόμο επικοινωνίας με τον Θεό.

Και ποιοι κρετίνοι Νενέκοι είπαν: Yes Sir;;...!!

Το να είσαι κρετίνος είναι θεία παραχώρηση και δοκιμασία, το δέχεσαι, το παλεύεις, έχεις το ακαταλόγιστο, απαλλάσσεσαι κάθε ευθύνης… Δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι παραπάνω. Τι να κάνουμε;;…!!

Όταν όμως σου δείχνουν λύση εφαρμόσιμη και την απορρίπτεις και δεν την προωθείς, τότε ξέρεις, αίρεται το ακαταλόγιστο και η ενέργειά σου συγκαταλέγεται στα ασύγγνωστα πταίσματα (ή και εγκλήματα) και καταλογίζεται ευθύνη για πράξη ή παράλειψη προς τους ανθρώπους και τον Θεό.

Αν δεν μπορείς, δεν αντέχεις, δεν τα καταφέρνεις …παραιτείσαι..!! Τέλος!!…

Γιατί; Υπάρχει λειτουργική λύση;

Ας δούμε τα δεδομένα. Οι ναοί:

- Έχουν σχέδια. Επομένως μπορούμε εύκολα να έχουμε τα τετραγωνικά τους μέτρα.

- Άμεσα, υπολογίζεται η χωρητικότητα τους, με αποδεκτές αποστάσεις.

- Όπου υπάρχουν καθίσματα, μπαίνει ταινία καταργήσεως καθισμάτων για να τηρούνται οι αποστάσεις.

- Για τους ορθίους, μπαίνουν σημάνσεις στο δάπεδο.

- Στους ναούς καθημερινά, κάποιες ώρες, υπάρχει υπεύθυνος, ιερέας ή νεωκόρος.

- Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι την τελευταία Κυριακή, προ των απαγορεύσεων, όπως και στους Α΄ Χαιρετισμούς, προσήλθε λογικός έως μικρός αριθμός ατόμων που κάθισαν σε αποδεκτές αποστάσεις μεταξύ τους. Ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτούργησε άψογα. Πάγιος διοικητικός κανόνας: «μην παρεμβαίνεις σε αυτό που λειτουργεί».*

Προτεινόμενη διαδικασία. Οι επιθυμούντες να εκκλησιαστούν θα πρέπει:

- Να δηλώνουν εγκαίρως συμμετοχή τις ημέρες της προηγουμένης εβδομάδος, ώστε να κρατείται και να δεσμεύεται θέση. Θα δίνεται αριθμός, θα καταγράφεται σε κατάσταση.

- Θα δηλώνουν όνομα, ηλικία, καθώς και αν ασθενούν, αν υπάρχουν χρόνιες παθήσεις, ασθενείς από κοροναϊό στο περιβάλλον τους, πρόσφατο ταξίδι στο εξωτερικό κλπ. Ακραίες ή και αμφιλεγόμενες περιπτώσεις θα αποκλείονται.

- Κατά την είσοδο θα επιβεβαιώνονται η κράτηση και τα στοιχεία.

- Θα εποπτεύεται η τήρηση των αποστάσεων.

- Θα δίνεται αντισηπτικό κατά την είσοδο και έξοδο, ίσως μπορούν να περιληφθούν και μάσκες στα μέτρα (τα γάντια μάλλον δεν προσφέρουν τίποτε, το δέρμα δεν είναι διαπερατό στον ιό).

- Θέλετε να γίνεται και θερμομέτρηση; Να περιληφθεί και αυτό.

- Ιατροί από το εκκλησίασμα θα ενταχθούν στην επόπτευση των μέτρων. Υπάρχουν πολλοί και καλοί. Περισσότεροι από τρεις σε κάθε ενορία. Θα είναι και ο Τσιόρδας, ο ιεροψάλτης.

- Κατά τα λοιπά, τα μέτρα που ισχύουν και τώρα, για την προσκύνηση στους ναούς.

Ποιο κώλυμα, μας εμποδίζει να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα;

Νομίζω πλέον κάθε δικαιολογία θα πρέπει να υπαχθεί σε μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:

- Δεν θέλουμε να λειτουργήσουν.

- Δεν έχουνε τα κότσια οι εκκλησιαστικώς αρμόδιοι να το προτείνουνε, γιατί ενώ εκπροσωπούνε το 95% του πληθυσμού και είναι οι μόνοι που μπορούν να κινητοποιήσουν σε συλλαλητήριο το 70%, παρ΄ όλες τις μεγαλοπρεπείς Δεσποτικές Μίτρες, τα Αυτοκρατορικά άμφια και τις Ποιμαντικές ράβδους, οι ενέργειές τους παραπέμπουν σε χριστιανούληδες της πλάκας και της σφαλιάρας. Σαν ανθρωπάκια του εφησυχασμού και του συμβιβασμού. «Μη μου τους κύκλους τάραττε».**

- Είναι νοητικά και ψυχικά ολίγιστοι για να υποστηρίξουν το ορθόν.

Και αυτό το ορθόν δεν είναι φιλοσοφική δοξασία ή δικανικός ισχυρισμός, είναι το Δόγμα της Πίστεως, το Μυστήριο της Σωτηριώδους Ενανθρωπήσεως, είναι η ύπαρξή τους. Χωρίς αυτό αυτοκαταργούνται.

Αν δεν μπορείς, δεν αντέχεις ή δεν τα καταφέρνεις …παραιτείσαι..!! Τέλος!!…

Ο Επόμενος!! Και ο επόμενος Τώρα!!...

* Οι Ρώσοι έχουν ακόμη πιο αυστηρό κανόνα: «μη προσπαθείς να βελτιώσεις, κάτι που λειτουργεί ικανοποιητικά». Όλες οι κατασκευές τους χοντροκομμένες, σαν πειραματικά μοντέλα, αλλά λειτουργούν ασταμάτητα και τέλεια. Από το Καλάσνικοφ, έως τον διαστημικό σταθμό. Ο Μιρ κατασκευάστηκε να λειτουργήσει για 5-6 χρόνια και λειτούργησε 15 χρόνια.

** Οι τελευταίες λέξεις του Αρχιμήδη, προτού θανατωθεί από Ρωμαίο στρατιώτη, το 212π.Χ.,  στις Συρακούσες όταν κατελήφθησαν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Καρχηδονιακού Πολέμου.

Ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος (287-212 π.Χ. στις Συρακούσες, στην Μεγάλη Ελλάδα, στην Σικελία,) ήταν αρχαίος Έλληνας μαθηματικός, μηχανικός, φυσικός, εφευρέτης και αστρονόμος. Θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες μαθηματικές ιδιοφυΐες όλων των εποχών και ένας από τους λαμπρότερους επιστήμονες της κλασικής αρχαιότητας.