Η Ανεργία είναι βασικό σύμπτωμα της Ελληνικής Κρίσης. Εκτιμήσεις για επιστροφή σε χαμηλά ποσοστά και προβληματισμοί.

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη (*) 
Αθήνα 29/11/2017

       Σκοπός του άρθρου είναι να προσεγγίσει θεωρητικά το μεγάλο θέμα της χώρας που συναρτάται με την ανάπτυξη και είναι η δραστική μείωση της ανεργίας.

       Ανεργία Ερώτημα: Πόσα έτη χρειάζονται για να έχουμε συνθήκες απασχόλησης κανονικές, ανεργία έως 3%;

       Εκτίμηση 13 έτη με βάση ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία της Ελληνικής Οικονομίας (Όπως μετά από πόλεμο).

       Θύματα έχουμε; Ναι έχουμε, 28/11/2017 οι δυνάμεις κατοχής έρχονται. ΔΕΗ,ΔΕΠΑ,ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ, ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ είναι μόνο η Αρχή.

       ΕΥΔΑΠ ΔΕΥΑΘ η Συνέχεια ....

       Άλλα ερωτήματα: Πότε θα έχουμε βγεί από το τούνελ της Ύφεσης;

       Η Ελληνική Καμπύλη Beveridge από το 2009 έως σήμερα :

       Η καμπύλη αυτή δείχνει τη σχέση ανάμεσα στις κενές θέσεις εργασίας και στην ανεργία, φανερώνοντας πόσο ζωντανή, είναι η ζήτηση εργασίας από τις επιχειρήσεις.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι δύο :

               1) Η καμπύλη Beveridge στα υψηλά ποσοστά ανεργίας είναι οριζόντια, που σημαίνει ότι η ζήτηση εργαζομένων είναι "νεκρή" και οι όποιες θέσεις εργασίας απορροφώνται από τους ανέργους.

                   ΛΟΓΙΚΟ : Όταν η ανεργία έχει εκτοξευτεί, η ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες, είναι στο ναδίρ με αποτέλεσμα, οι επιχειρήσεις να απολύουν μαζικά και να προσλαμβάνουν με το σταγονόμετρο

               2) Η καμπύλη γίνεται ολοένα και πιο κάθετη, όσο πλησιάζουμε σε ποσοστά ανεργίας κάτω του 20%, που σημαίνει ότι η προσφορά δεν απορροφά τόσο γρήγορα τις θέσεις εργασίας, που δημιουργούνται από τις επιχειρήσεις

                   ΛΟΓΙΚΟ : Καθώς η ανεργία από τα πολύ υψηλά επίπεδα υποχωρεί ολοένα και πιο χαμηλά, οι επιχειρήσεις ζητάνε ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους, διότι η ζήτηση για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους τονώνεται συνεχώς και η οικονομία σημειώνει, σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης

       Η ανεργία μπορεί να είναι κυκλική ή διαρθρωτική.

       Όταν είναι κυκλική, έχει δημιουργηθεί από μείωση της ζήτησης. Όταν είναι διαρθρωτική, έχει δημιουργηθεί από βαθιές διαρθρωτικές ανακατατάξεις στην οικονομία.

       Η πρώτη μπορεί να αντιμετωπιστεί (;), με δημοσιονομικά και νομισματικά μέσα.

       Η δεύτερη μπορεί να αντιμετωπιστεί, μέσω ουσιαστικών διαρθρωτικών μεταβολών και απαιτεί χρόνο.

       Ένας τρόπος προσδιορισμού, του αν τα τρέχοντα επίπεδα ανεργίας, έχουν κυκλικό ή διαρθρωτικό χαρακτήρα, είναι μέσω της καμπύλης Beveridge.

       Η καμπύλη Beveridge σχετίζει τα ποσοστά ανεργίας με τις κενές θέσεις εργασίας (job vacancies).

       Κινήσεις πάνω στην καμπύλη αναπαριστούν κυκλικές αλλαγές στη ζήτηση εργασίας (περισσότερες κενές θέσεις εργασίας και χαμηλότερη ανεργία αποτυπώνεται με κίνηση προς τα πάνω και λιγότερες κενές θέσεις εργασίας και υψηλότερη ανεργία αποτυπώνεται με κίνηση προς τα κάτω).

       Αντίθετα, κινήσεις της καμπύλης αριστερά και δεξιά αναπαριστούν διαρθρωτικές αλλαγές.

       Κατά τα τελευταία 13 χρόνια, η μακροχρόνια σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού της ανεργίας και της παραγωγής ήταν κατά μέσο όρο ίση με -0,41, οπότε ο λόγος παραγωγής / ανεργίας ήταν 2,4.

       Έτσι λοιπόν, μια μείωση της παραγωγής κατά 2,4%, συσχετιζόταν με μια αύξηση της ανεργίας κατά 1%.

       Αξίζει να τονιστεί, ότι η σχέση αυτή, ήταν διαχρονικά σταθερή, υπό την έννοια, ότι δε διέφερε σημαντικά στην ανοδική και την καθοδική φάση, του οικονομικού κύκλου.

       Το στοίχημα λοιπόν, ή θα κερδηθεί, ή θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της Οικονομίας.

       Φυσικά ευχόμαστε το πρώτο.

(*)Ο Γεώργιος Βασιλάκης είναι Οικονομολόγος ΕΚΠΑ - Φοροτεχνικός