ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΣΤΑΥΡΩΣΑΜΕ

Ποίημα Γρηγορίου Νταβαρίνου (26 Απριλίου 2019 – Αθήνα)

 

Μεγάλη Παρασκευή

ΕΜΕΙΣ ΣΕ ΣΤΑΥΡΩΣΑΜΕ

Αγνός κατήλθες κι ενσαρκώθηκες1,

να σώσεις τον άνθρωπο,

μα οδυνηρά2 «φαρμακώθηκες»

από τον μισάνθρωπο.

Κατήλθες να διδάξεις αγάπη,

σεμνότη3, ταπεινότη4.

Η διδαχή5 σου δεν απετράπη

από βασάνων6 σκότη7.

Χριστέ μου, εμείς Σε σταυρώσαμε,

οι «καλοί» άνθρωποι.

Εμείς, Χριστέ, Σε «αμαυρώσαμε»,

οι αισχροί8 υπάνθρωποι9.

Σε ποτίσαμε χολή10 και χάος11,

εμπαιγμό12 και άβυσσο13,

μα η διδαχή5 σου Θεού φάος14,

φάρος για Παράδεισο!

Θεός Συ, ακόμη επιμένεις

ν’ αγαπάς τον Άνθρωπο!

Στην Αγκάλη Σου Μας περιμένεις -

Έργο το Θεάνθρωπο!

Γρηγόριος Ι. Νταβαρίνος

Δαναός

1. ενσαρκώνομαι (Ορφική και Ομηρική λέξη): λαμβάνω σάρκα, γίνομαι άνθρωπος.

2. οδυνηρά(ώς) (Ορφική και Ομηρική λέξη): με οδύνη, με πόνο, με θλίψη.

3. σεμνότη: ποητικός τύπος της λέξεως σεμνότης(τα).

4. ταπεινότη: ποητικός τύπος της λέξεως ταπεινότης(τα).

5. διδαχή (Ορφική και Ομηρική λέξη): διδασκαλία με ηθικό ή

θρησκευτικό περιεχόμενο, παραίνεση, κήρυγμα.

6. βάσανο(ν) (Ορφική και Ομηρική λέξη): κάτι (ή κάποιος) που