Σημαία Μονάδος

 Χρονογράφημα του Ευάγγ. Αθανασιάδη

 

Το περιστατικό είναι πραγματικό. Μου το διηγήθηκε μεγαλύτερός μου αξιωματικός.

 

Σε μια μονάδα καταδρομών, στην Βόρειο Ελλάδα, τοποθετήθηκε σαν (όχι «ως», αλλά «σαν») Διοικητής ένας αξιωματικός, που ήταν αρκετά εκκεντρικός.

 

Σε μια συγκέντρωση αξιωματικών, αφού τελείωσαν τα τρέχοντα, βάζει ένα τελευταίο θέμα και ζητάει την γνώμη, τις προτάσεις και την έμπνευση-φαντασία των αξιωματικών.

 

Τοποθέτηση του θέματος:

Στο ηρώο του στρατοπέδου έχει 4 ιστούς, 2 αριστερά και 2 δεξιά από το ηρώο.

Στον έναν ιστό βάζουμε την Ελληνική σημαία. Σωστό. Μάλιστα.

Στον δεύτερο ιστό βάζουμε την σημαία των Καταδρομών. Μάλιστα.

Στον τρίτο ιστό τι να βάλλουμε;;

Πετάγονται 2-3 αξιωματικοί και λεν να βάλλουμε των Πεζοναυτών, γιατί και αυτοί έρχονται και εκπαιδεύονται εδώ και έχουμε συνενωθεί μαζί τους.

«Μάλιστα» λέει ο Διοικητής και φάνηκε ότι το περίμενε… και συνεχίζει «Στον τέταρτο ιστό τι να βάλλουμε;»

Βουβαμάρα στο ακροατήριο…

 

«Να λέω, όπως συνηθίζουν και οι αμερικάνοι όπου το κάθε τμήμα έχει την σημαία του, να καθιερώσουμε και εμείς μία σημαία της Μονάδος»… «Για να ακούσω προτάσεις»… «Ποια να είναι η σημαία της Μονάδος ;»…

Ξανά βουβαμάρα στο ακροατήριο…

Η ώρα περνούσε…, Παρασκευή απόγευμα… Αν δεν βρίσκαμε σημαία θα ξημερωνόμασταν…

 

Κάποιοι προσκείμενοι καλοθελητές άρχισαν να συνθέτουν τις πρώτες γραφιστικές προσεγγίσεις…

«Το σήμα των καταδρομών με ένα όπλο» Απορρίφτηκε ακαριαία και περιφρονητικά..

«Με ένα εκρηκτικό και βραδύκαυστο»… Μια σκαιά  χειρονομία απέχθειας δείχνει την πλήρη απαξίωση της ιδέας…

 

Η ώρα περνάει… Δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα…

Αρχίζουν να πέφτουν προτάσεις βροχή από όλους… Γιατί πρέπει να φύγουμε… Αλλά και όλες οι προτάσεις απορρίπτονται ασυζητητί…

 

«Σκεφτείτε κάτι έξω από τα συνηθισμένα… Κάτι πρωτοποριακό..»

…Επικρατεί απόγνωση…

 

Σε κάποια στιγμή στο βάθος άκρη δεξιά ακούγεται η φωνή ενός υπολοχαγού, συνήθως αμέτοχου σε όλα, όταν βέβαια δεν εκμεταλλευόταν και εποικοδομητικά τον χρόνο για να κοιμηθεί. Ήταν κομάντο καλό. Στο βουνό δυνατός. Βατραχάνθρωπος, είχε πάει και σε σχολείο στην Αμερική. Αλλά με τις αίθουσες συγκεντρώσεως δεν τα πήγαινε καλά.

Και ρίχνει την πρόταση:

«Μια κίτρινη σημαία με έναν κόκκινο κύκλο στην μέση»…

 

Αστράφτει ο Διοικητής… Εμείς περιμένουμε την έκρηξη.. τον είχε και λίγο.. έως και πολύ άχτι…

Πνιχτά γέλια σκάνε δεξιά και αριστερά. Οι πρώτες σειρές καθημένων αναλαμβάνουν την γνωστή υποχρέωση να παραμείνουν σοβαροί. Οι υπόλοιποι καλύπτονται πίσω από αυτούς…

 

Ο Διοικητής εκρήγνυται έξαλλος… «Μπράβο αυτό είναι… Εμπνευσμένη Ιδέα»…

Εμπνευσμένη;;… Εμπνευσμένη!!… Εμείς να φύγουμε… Θα υποστούμε και την σημαία…

 

Και ο Διοικητής συνεχίζει: «Μπράβο, μπράβο… πως το σκέφτηκες;;»… Για να δοθεί η εξής απλή εξήγηση:

«Στο Ναυτικό έχουν σημαιάκια σηματοδοσίας, που το καθένα σημαίνει και κάτι»…

«Και τι σημαίνει αυτή η σημαία;;»… για να πάρει την απάντηση:

«Το πλοίο έχει Χολέρα, μην πλησιάζεται…»

 

Το γέλιο γενικεύτηκε… Η συγκέντρωση έληξε… Η Μονάδα δεν απέκτησε σημαία… Οι δύο ιστοί παρέμειναν κενοί…

Ποιος άραγε να είχε την ιδέα να βάλλει τέσσερεις ιστούς;;;…

 

 

ΥΓ 1. Όταν προσπάθησα να βρω την σημασία της προταθείσας σημαία, δεν βρήκα να υπάρχει κάτι τέτοιο. Κίτρινη υπάρχει. Κίτρινη με μαύρο κύκλο επίσης υπάρχει.

ΥΓ 2. Η Μονάδα και τα πρόσωπα είναι πραγματικά, με ονοματεπώνυμο. Κάποιοι θα αναγνωρίσουν την Μονάδα και αρκετοί θα ξέρουν και το περιστατικό. Ο Διοικητής, εξ όσων γνωρίζω, έχει αποβιώσει. Ο υπολοχαγός ζει στην Αθήνα, απόστρατος πλέον.