Άρθρο
Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη Οικονομολόγου ΕΚΠΑ
Πεύκος Ηρακλείου Κρήτης |
Αθήνα
09/05/2020
Θα
ξεκινήσω τό άρθρο μου επιτρέψτε μου με μια αναφορά αυτοβιογραφική τι σήμαινε
αυτή η μέρα για μια περιοχή της Κρήτης που υπέφερε από τους Γερμανούς την
Επαρχία Βιάννου με ειδική αναφορά στο φόρο αίματος που πλήρωσε 461 νεκροί πάνω
απο 404 μέσα σε τρεις μέρες Σεπτέμβριος
1943 και τα Χανιά τα οποία υπέστησαν
βαρύ πλήγμα κατά την εισβολή των βαρβάρων. Δείτε το χρονικό λοιπόν.
Σεπτέμβρης
1944. Οι Γερμανοί που εγκαταλείπουν την Ελλάδα με κατεύθυνση τα βόρεια σύνορα
της χώρας, μόνο στα όνειρα τους θα μπορούσαν να φανταστούν αυτό που συμβαίνει. Τα
βρετανικά αεροπλάνα – ενώ οι μάχες μαίνονται σφοδρές παντού στον υπόλοιπο κόσμο
– αφήνουν ανενόχλητα τα γερμανικά πλοία να μεταφέρουν Γερμανούς στρατιώτες απ’
τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα.
Όπως
αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε συναφθεί Αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα την
παράδοση από τους Γερμανούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αμαχητί. Ο Άλμπερτ
Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε
συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο αποκαλύπτει: «Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός
γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944.
Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιόντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού)
Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο
μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα.
Η
συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β`
Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε – όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιόντλ – την
εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση. Η
συμφωνία αυτή έγινε στη Λισσαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω,
αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να
μην υπάρξουν ακριτομυθίες. Η πληροφορία για το περίεργο αυτό «τζέντλεμαν
αγκρίμεντ» μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη.
Και, πράγματι, οι Άγγλοι την τήρησαν. Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά
σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά – που εκκένωσαν – πέρασαν, το
φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα
από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το τίμημα της συμφωνίας,
κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους
Άγγλους αμαχητί και μ’ αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό
στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις,
που κατείχαν το ελληνικό χώρο.» (Βήμα 1976 )
Οκτώβρης
1944. Όλη η Ελλάδα, εκτός από ένα μικρό κομμάτι γης στην Κρήτη, είναι ελεύθερη.
Στην
Κρήτη, απ’ τους 67.000 Γερμανοιταλούς που υπήρχαν στο νησί, οι 17.000 έχουν
εγκλωβιστεί και, υπό τον υποστράτηγο Μπέντακ, αναπτύσσονται σε μια παραλιακή
λωρίδα 65 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει το λιμάνι της Σούδας, την πόλη των
Χανίων, το αεροδρόμιο του Μάλεμε και ονομάζεται «Οχυρά Θέση Κρήτης.»
Διατηρούν
την πειθαρχία τους, διαθέτουν βαρύ οπλισμό, άφθονα πυρομαχικά και λειτουργούν
μέχρι και την τελευταία στιγμή της αναχώρησης τους ως κατακτητές.
Μάιος
1945. Μοιάζει απίστευτο αλλά 8 ολόκληρους μήνες μετά την αναχώρηση των
γερμανικών στρατευμάτων από την ηπειρωτική Ελλάδα, 1 μήνα από την άνευ όρων
παράδοση της Γερμανίας στους συμμάχους, οι Γερμανοί στην Κρήτη βομβαρδίζουν
χωριά, εκδίδουν διαταγές και εκτελούν αιχμάλωτους.
9
Μαΐου 1945. Οι Γερμανοί υπογράφουν συμφωνία παράδοσης της Κρήτης, όχι με την
ελληνική Κυβέρνηση, αλλά με τους Άγγλους. Στη συμφωνία που είχε συνταχθεί στα
αγγλικά προβλέπεται ότι, μέχρι να παραλάβουν το νησί οι βρετανικές δυνάμεις, οι
Γερμανοί θα διατηρούν τον οπλισμό τους και θα εκτελούν τις διαταγές τους.
Έτσι
οι Γερμανοί έμειναν στην Κρήτη, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, «ένοπλοι αιχμάλωτοι»..
Εδώ
και πολλά χρόνια σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας την 9η Μαΐου, διοργανώνονται
διάφορες εκδηλώσεις για να τιμηθούν οι ήρωες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με
αποκορύφωμα το «Αθάνατο Τάγμα», την πορεία ειρήνης.
Για
εμάς λοιπόν στη Κρήτη η 9 Μαΐου 1945. ταυτίζεται με τη Νίκη του Κόκκινου
Στρατού στις 08/05/1945 και εορτάζεται τις 9 Μαΐου 1945 και εντεύθεν από
ανθρώπους με ιδανικά και ελπίδες.
Με
αίσθημα υπερηφάνειας και δέος, κρατώντας σφιχτά στα χέρια τους φωτογραφίες
προγόνων τους και άλλων συγγενικών τους προσώπων που πολέμησαν στο Β΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο, Έλληνες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης συμμετέχουν τα τρία
τελευταία χρόνια, την 9η Μαΐου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στο «Αθάνατο Τάγμα».
Την
πορεία ειρήνης που διοργανώνεται υπό την αιγίδα της ρωσικής πρεσβείας στην
Αθήνα και του ρωσικού προξενείου στη Θεσσαλονίκη, για να τιμήσουν τους ήρωες
που πολέμησαν σκληρά στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των Ναζί, αδιαφορώντας
για το αν θα προσφέρουν τη ζωή τους, προκειμένου οι οικογένειές τους, αλλά και
οι μελλοντικές γενιές να ζήσουν ειρηνικά και ελεύθεροι. Κάποιοι γύρισαν
ζωντανοί, άλλοι έχυσαν το αίμα τους στο μέτωπο.
Όλοι
τους, όμως, είναι ήρωες και οι Έλληνες από την πρώην Σοβιετική Ένωση είναι
αποφασισμένοι να μην αφήσουν ποτέ τον αγώνα ενάντια στο φασισμό να περάσει το
κατώφλι της λήθης.
Ρωσικά
στρατεύματα παρελαύνουν τον Μάη του 1945 μπροστά από την Πύλη του Βραδεμβούργου
(AP)
Όπως
αναφέρει στο ethnos.gr η Ταμίλα Ελευθεριάδου, πρόεδρος συλλόγου Ελλήνων Ποντίων
από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης «Δύναμη Ενότητας», με έδρα τη
Θεσσαλονίκη, εδώ και χρόνια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας τιμούνται οι ήρωες του
Β' Παγκοσμίου Πολέμου με σειρά εκδηλώσεων, όπως Θείες Λειτουργίες σε εκκλησίες,
καταθέσεις στεφάνων και συναυλίες.
Δυστυχώς,
φέτος οι εκδηλώσεις θα είναι πολύ περιορισμένες λόγω κορονοϊού.
Σε
ό,τι αφορά το «Αθάνατο Τάγμα» διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2017 στην Αθήνα
και τα τελευταία δύο χρόνια πραγματοποιείται και στη Θεσσαλονίκη. Στην πορεία
ακούγονται τραγούδια στα ελληνικά και στα ρωσικά αφιερωμένα στους ήρωες, ενώ
παιδιά φορούν στολές των Ρώσων στρατιωτών από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μάλιστα,
στην πορεία συμμετέχουν πλέον και πολλοί Ελλαδίτες.
«Την
9η Μαΐου του 1945 ο ρωσικός στρατός μπήκε στο Βερολίνο, γεγονός που
σηματοδότησε και τυπικά τη λήξη αυτού του φρικτού πολέμου. Είναι γα όλους τους
κατοίκους των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μία ημέρα ιερή, μία ημέρα
πανηγυρική. Περίπου 27 εκατομμύρια ψυχές χάθηκαν στον πόλεμο μόνο από τη
Σοβιετική Ένωση. Με τις διάφορες εκδηλώσεις, αλλά και το «Αθάνατο Τάγμα»,
τιμούμε αυτούς τους ήρωες, αυτούς που πολέμησαν κι έχυσαν το αίμα τους, για να
ζήσουν οι επόμενες γενιές ελεύθεροι και ειρηνικά».
Κατά
την ίδια, οι εορταστικές εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη περιλαμβάνουν και κατάθεση
στεφάνων στο συμμαχικό νεκροταφείο του Ζέιτενλικ. Η κατάθεση στεφάνων
διοργανώνεται από το ρωσικό προξενείο στη Θεσσαλονίκη και την Περιφέρεια
Κεντρικής Μακεδονίας.
Αιώνια
τιμή σε όσους με τη ζωή και την ακεραιότητα έθεσαν τις βάσεις της δικής μας
ελευθερίας.
Ως
προς την ιστορία τη πρώτη δείτε τη παράλογη εξελιξη των πραγμάτων .
Ιούλιος
1945. 9 ολόκληρους μήνες απ’ την απελευθέρωση της Αθήνας, ο τελευταίος πλήρης
σχηματισμός της Wehrmacht στον κόσμο παραδίδει οπλισμό και αναχωρεί από την
Κρήτη με αγγλικά πλοία.
Ο
υποστράτηγος Μπέντακ συνελήφθη το 1945, δικάστηκε και κρίθηκε αθώος των
κατηγοριών που του είχαν απαγγελθεί αφού «επιχειρούσε κάτω απ’ την εξουσία των
Άγγλων για την τήρηση της τάξεως στην Κρήτη στην οποία ήταν Διοικητής πριν και
μετά το τέλος του πολέμου».
Η
ναζιστική σημαία κατέβηκε στις 23 Μαΐου 1945, 11 μέρες μετά την παράδοση της «Οχυράς
Θέσης Κρήτης » και ήταν η προτελευταία στον κόσμο. Η τελευταία έμεινε σ’ ένα
φυλάκιο στον Αρκτικό Κύκλο ξεχασμένη από θεούς κι ανθρώπους.
Τώρα
αν δεν γνωρίζεται όλα αυτά υπεύθυνο είναι το υπουργείο παιδείας της χώρας μας
όπως και για πολλά άλλα κακά στη χώρα....
Θα
δανειστώ φράσεις από δύο ανθρώπους που βίωσαν την ιστορία και θα τις θέσω στη
κρίση σας ασχολίαστες.
Ο
Νότος δημιουργεί τους πολιτισμούς. Ο Βορράς τους κατακτά, τους καταστρέφει,
δανείζεται απ’ αυτούς, τους διαδίδει. Αυτή είναι μια σύνοψη της παγκόσμιας
Ιστορίας.Γουίλ Ντυράν, 1885-1981, Αμερικανός ιστορικός & φιλόσοφος.
Η
ιστορία θα μας καταγράψει ή σαν τους καλύτερους πολιτικούς όλων των εποχών ή
σαν τους μεγαλύτερους εγκληματίες.
Γκέμπελς,
1897-1945, Γερμανός υπουργός προπαγάνδας των Ναζί.
Η
ιστορία του Γκέμπελς έληξε γιατί υπήρξε τιμωρία για το αιώνιο έγκλημα.
Καταλάβατε
λοιπόν τι σήμανε αυτή η νίκη......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου