Η πανσέληνος του Δεκαπενταύγουστου

Ποίημα του Ιωάννη Μαλτέζου
11.11΄11΄΄15/8/2019

Τ’ Αὐγούστου ἡ Πανσέληνος, λαμπρότατο Φεγγάρι,

π’ ὅσο κι ἄν φέγγ’ ὑπέρλαμπρο, τό φῶς του λίγο μοιάζει,

γιατί ‘ν’ Δεκαπενταύγουστος κι ἡ Παναγιά γιορτάζει

κι ἴδια μ’ Ἥλιους ἀμέτρητους, λάμπ(ει)  ἡ δική Της χάρη

κι ὅλη ἡ πλάση σήμερα, τιμᾶ την Κοίμησή Της,

τ’ ἀστέρια καί οἱ Ἄγγελοι κι οἱ Γαλαξίες ὅλοι

κι ἀντιλαλοῦν δεόμενοι, τῶν ἐκκλησιῶν οἱ Θόλοι,

καθώς κι ἐμεῖς στεκόμαστε, στό πλάι της μαζί της,

τιμῶντας τήν Μητέρα μας, τήν Μάνα Παναγιά μας,

τήν Μάνα κάθ’ Ἐθνότητας καί Μάνα τῆς Ἑλλάδας

καί γῆς κάθε ἀπόκληρου, πού σάν πνοή λιακάδας,

Αὐτή πρώτη προσέρχεται, γιατρειᾶς παρηγοριά μας.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΗΣ.