Γερμανικός Τύπος: Οι Έλληνες στην παγίδα της μερικής απασχόλησης

Πηγή: www.laimitomos.com

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*

Γερμανικός Τύπος: Οι Έλληνες στην παγίδα της μερικής απασχόλησης Οι αντικοινωνικές θέσεις του ΣΕΒ και των συνοδοιπόρων για τη μείωση των συντάξεων

Η Θυσία του ΄40

08.02΄49΄΄28/10/2018

Του Ιωάννη Μαλτέζου

Ποιός τἄχα θά τό πίστευε, πώς εἴχανε ζωντάνια

κι εἶχαν ψυχή καί κραύγαζαν κι ἀκούγονταν «ἀέρα»,

βουνά καί λόγγοι πού ‘μεναν, αἰῶνες στήν ἀφάνεια

κι αὐτήν τήν μέρα ξύπνησαν… πάντοτε τέτοια μέρα,

Με το χαμόγελο στα χείλη…28η Οκτώβριου 1940

 Άρθρο Γνώμης της Αργυρής Ξέρρα*

Από καταβολής κόσμου ο άνθρωπος βιώνει την καθημερινότητά του, η οποία  είναι γνωστή. Αγαπάει, παντρεύεται, κάνει παιδιά, αγωνίζεται για τον ίδιο , την οικογένειά του, αγωνίζεται για το παρόν και το μέλλον. Μάχεται για τη ζωή και τις αξίες της. Όμως, η ζωή έχει άλλα σχέδια, όπως και κάποιοι, οι οποίοι επηρεάζουν τις τύχες και τις ζωές των ανθρώπων. Υπάρχουν στιγμές που τον σημαδεύουν και «φυλακίζουν» τη μνήμη του. Είναι εμπειρίες και γεγονότα που δεν πίστευε ότι θα ζήσει.

26η Οκτωβρίου 1912

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη*

Τις ημέρες αυτές στη Θεσσαλονίκη γιορτάζονται δύο γιορτές. Η 26η Οκτωβρίου 1912 και η 28 Οκτωβρίου 1940.

Σκόπια, Φώσκολος και Δύση.

Χρονογράφημα του Ευάγγ. Αθανασιάδη

Με ενθυλακωμένα τα θρυλούμενα  50 εκ δολάρια, ο καθένας θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει αδιάσειστα, μέχρι και την παρέμβαση …της Μοζαμβίκης και να απελάσει τους προξένους της, ...εάν βέβαια έχει...!

Στραταρχική Ράβδος, Ρεμπούμπλικο και Σκόρπιες Σκέψεις.

Άρθρο γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη*

Περιορισμένης χρήσης, μόνο για στρατιωτικούς

Σε συνέχεια του άρθρου «Μάτι, Γουδί», χρειάζεται μια διευκρίνιση. Αυτό μου έφερε και μερικές «σκόρπιες σκέψεις». Πρώτα η διευκρίνιση.

Το Μάτι, το Γουδί και το Αύριο

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη*

Παρακολουθώ τις ειδήσεις.

Για την τραγωδία στο Μάτι κάλεσαν τους Δημάρχους, τη Περιφερειάρχη, τον Αρχηγό της Αστυνομίας, τον Αρχηγό της Πυροσβεστικής, οιονεί κατηγορουμένους.

Ο στρατηλάτης υπουργός, που προΐστατο των επιχειρήσεων που είναι ;

Εδώ Ελλάδα.

Ξάνθη, 4 Οκτ 18.

Του ανταποκριτού μας.

Την ημέρα αυτή η πόλη γιορτάζει την απελευθέρωσή της, το 1919.

Σήμερα στρατιωτικό άγημα με την συνοδεία στρατιωτικής μουσικής μετέβη στην κεντρική πλατεία (του ωρολογίου) για την υποστολή της σημαίας.

Προχωρημένες απογευματινές ώρες. Έτυχε να είμαι εκεί.

Το 1/3 της πλατείας και τα γύρω πεζοδρομία καλύπτονται από τραπεζοκαθίσματα καφετεριών.

Κόσμος ετερόκλιτος.

Καλοντυμένοι, κακοντυμένοι, περίεργα ντυμένοι, εξτρεμιστικά ντυμένοι.

Άλλοι κάθονται ανέμελοι, άλλοι ρέμπελοι, άλλοι τεμπέλικα, άλλοι σκόρπιοι…

Πολλοί κάνουν τον περίπατό τους. Οικογένειες, νέοι, ζευγάρια, φοιτητές..

Κατά τα ειωθότα, δίδονται τα παραγγέλματα στο άγημα, αρχίζει να παιανίζετε ο Εθνικός Ύμνος. Υποστολή Σημαίας.

Σηκώθηκαν Όλοι! Όλοι! Σε στάση προσοχής, Όλοι! Σωστής προσοχής Όλοι!

Πόδια ενωμένα, χέρια στο πλευρό. Παράστημα ευθυτενές.

Η ΕΛΛΑΔΑ είναι ΕΔΩ! …ΕΔΩ!...

Δεν είναι στο Σύνταγμα, στα πέριξ, στα «Εξάχρεια».

ΕΔΩ στάθηκαν κανονική προσοχή!

Όχι σαν τον τερματοφύλακα του Πανκουρελαϊκού,  μετά τον αγώνα που έφαγε 12 γκολ. Πόδια ανοιχτά, χέρια όπου νάνε.

Κάποιοι ψηλά ιστάμενοι, να σταλούν για μετεκπαίδευση ΕΔΩ.

ΕΔΩ,  που το Έθνος Ζει, παλεύει και κυριαρχεί.

Και κυρίως στις καρδιές των κατοίκων.

Μετεκπαίδευση και αναβαπτισμός στην Ελλάδα.

ΥΣ. Στο φόντο της φωτογραφίας, ο Ναός της Αγίας Σοφίας. Ο όποιος συνειρμός επιτρεπτός. Διευκρινίζεται ότι ο Ναός είναι της Αγίας Σοφίας και όχι «της του Θεού Σοφίας»,  χωρίς αυτό να αμβλύνει τους συνειρμούς για το ποθούμενο.

Ηγεμόνες και Αυλικοί

Άρθρο Γνώμης της Γιάννας Κωνσταντινίδου**

Όπως μας λέει ο Κικέρωνας, ο κόλακας Δαμοκλής μακάριζε συνεχώς την ευτυχισμένη ζωή που περνούσαν οι ηγεμόνες.

Μια μέρα, ο Διόνυσος αποφάσισε να δείξει στον κόλακα τι σήμαινε η ζωή που διήγαγε.

Έτσι του παραχώρησε για μια μέρα το θρόνο του και διέταξε όλους τους αυλικούς του, ακόμη και το γιο του, να υπακούουν τον Δαμοκλή για μια μέρα, σαν αληθινό βασιλιά.

Ντυμένος λοιπόν με βασιλική ενδυμασία ο κόλακας, πήγε στη μεγάλη τραπεζαρία όπου μπορούσε να απολαύσει όποιο είδος φαγητού επιθυμούσε. Την ώρα που απολάμβανε τη βασιλική μεταχείριση, είδε έντρομος πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί το οποίο συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν με αποτέλεσμα το σπαθί να πέσει στο κεφάλι του.

Όταν ρώτησε τον Διόνυσο για το σπαθί, εκείνος του είπε: «Το σπαθί το τοποθέτησα εγώ ο ίδιος εκεί για να μου θυμίζει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις για το λαό μου και σε πόσο μεγάλο κίνδυνο είναι η ζωή μου καθημερινά».

Ο Δαμοκλής ακούγοντας την εξήγηση αυτή πανικοβλήθηκε και άφησε αμέσως τη ζωή του άρχοντα για να μεταφερθεί στην παλαιά του θέση.

Έτσι και στην πολιτική σκηνή υπάρχουν κάποιοι που ίσα προλάβαμε να τους δούμε ντυμένους ως βασιλείς μέχρι που κατάλαβαν πως έπρεπε να μεταφερθούν στην παλαιά τους θέση...υπάρχουν άλλοι και άλλες που τους αρκεί να είναι αυλικοί και πηδούν με χάρη από την μια αυλή στην άλλη...υπάρχουν οι μόνιμοι χειροκροτητές/ κόλακες αυτών και μετά μιλούν για αλλαγή...

Όχι φίλε μου, αν θες αλλαγή να μάθεις να την διεκδικείς..να στηρίζεις το καινοτόμο..που μπορεί να επαναφέρει τις αξίες που τείνουν να χαθούν και όχι ότι έφερε την κρίση σε αυτές.

Φτάνει πια με τους χαμένους που ακολουθούν τους νικητές, φτάνει πια με τους σύγχρονους ευπατρίδες Δον Κιχώτες που αρχικά μας προκαλούν έκπληξη, μα στο τέλος διασύρονται προκαλώντας τον χλευασμό των άλλων ..φτάνει πια με τους γνωστούς αυλικούς που συνωμοτούν ώστε να εξορίσουν την Κλεοπάτρα...φτάνει με την Σύγκλητο που δεν θα διστάσει να "σκοτώσει" τον ηγέτη...

Πολύ καλό το νέο αίμα που έρχεται με πρόγραμμα και όρεξη για δουλειά...άνθρωποι που τους βλέπουμε πόσο άξιοι είναι στην δουλειά τους..στον πολιτισμό και με ότι καταπιάνονται.. 

Όσο για αυτούς που ήδη ζυγίσαμε σε όποια αυλή και να ήταν κάθε φορά και ήδη κρίναμε εκ του αποτελέσματος το μόνο που έχω να πώ είναι.... : « *Αι ειδοί του Μαΐου» υποψήφιοι είναι αυτοί, καθώς το ίδιο ισχύει για τους υποστηρικτές και τους παρατρεχάμενους αυτών. Μπορώ με σιγουριά να πω πως έφτασαν «αι ειδοί», όμως τη σήμερον ημέρα, δεν υπάρχουν οιωνοσκόποι και δεν ξέρω αν θα περάσουν..

* Αι ειδοί (από τα Λατινικά: idus : ήμισυ, δηλαδή η μέρα που διαιρεί το μήνα σε δύο, σχεδόν, ίσα μέρη). Ο όρος “ειδοί” (έχει μόνο αιτ.: “τις ειδούς”) δεν προσδιόριζε μόνο τον Μάρτιο , αλλά τη 15η ημέρα του Μαΐου, Ιουλίου, Οκτωβρίου και τη 13η μέρα των άλλων μηνών, πάντα κατά το ρωμαϊκό ημερολόγιο.

**Η Γιάννα Κωνσταντινίδου είναι Αρθρογράφος και Ραδιοφωνική Παραγωγός

Η Αρθρίτιδα των Πρεσπών

Χρονογράφημα του Ευάγγ. Αθανασιάδη**

Η ανάγκη περιγραφής ασθενειών και βιολογικών λειτουργιών θα μας αναγκάσουν να ανεχθούμε όρους και εκφράσεις που σε άλλες περιπτώσεις θα αποφεύγαμε.

Οι αρχαίοι ρήτορες έλεγαν ότι τα πιο σοβαρά πράγματα λέγονται με αστείο τρόπο.

Λοιπόν…

Στον κεντρικό δρόμο της πόλης βαδίζει ένας αξιοπρεπής ηλικιωμένος θα λέγαμε άνδρας.

Ο βηματισμός του δύσκολος, ίσως επίπονος και οπωσδήποτε περίεργος.

Έδειχνε να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια και έντονη καταβολή μυϊκής δύναμης, ιδιαίτερα στην οσφυϊκή περιοχή, τους γλουτούς και τους μηρούς. Τα πέλματα του προς τα έξω, βήματα μικρά, έως και σερνόμενα θα λέγαμε. Μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του κειμένου, ίσως θα ήταν χρήσιμη μία εξομοίωση της κινήσεως από τον καθένα σας προς αφομοίωση των αναφερομένων, αλλά και ωφέλιμη για λίγο ξεμούδιασμα.

Πίσω του βαδίζουν δύο νέοι ειδικευόμενοι Ιατροί Ορθοπεδικοί, που κατά σύμπτωση την επομένη θα έδιναν εξετάσεις για να πάρουν την ειδικότητα.

Βλέποντας τα συμπτώματα της δυσκινητικότητας του δύστυχου αξιοπρεπούς συνανθρώπου μας, ξέσπασε μέγα επιστημονικό θέμα, διαφορικής διαγνώσεως…

Ο ένας ειδικευόμενος απεφάνθη: «Οξεία χρονία αγκυλοποιητική οστεοαρθρίτιδα της οσφυϊκής μοίρας»

Ο έτερος αντέτεινε: «Οξεία χρονία οσφυαλγία άμφω σε έξαρση, φλεγμένουσα στους Ο3-Ο4 (οσφυϊκούς σπονδύλους).

Η συμπτωματολογία αναλυόταν περεταίρω, η διαγνωστική επιχειρηματολογία εντεινόταν και βελτιωνόταν συμπληρουμένη, κοινός επιστημονικός τόπος δεν υπήρχε.

Διαγνωστικό χάος… Αύριο εξετάσεις ειδικότητος… Ο επιστημονικός εγωισμός πληττόταν, η αυθεντία κατέρρεε, η βεβαιότητα λαβωνόταν.  Και αύριο εξετάσεις…

Η επαγγελματική αναζήτηση της αληθείας…, η περιέργεια…, και η ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης…, υπερίσχυσαν της κοινωνικής συστολής και αβροφροσύνης…

Κοιτιούνται…, αποφασίζουν… και απευθύνονται στον άτυχο ασθενή:

-- Συγνώμη για την αδιακρισία…, αλλά…, ειδικευόμενοι…, εξετάσεις…, επιστήμη…, διάγνωση…!!! Εγώ υποστηρίζω «α» και ο συνάδελφος «β»… καταλαβαίνεται…

Ο ατυχής ασθενής γυρίζει, το πρόσωπο του δεν έχει την γνωστή έκφραση παρατεταμένου  πόνου, κακουχίας, δυστυχίας κλπ… αλλά απογοήτευσης, ντροπής, ατυχίας, κοινωνικής κατακραυγής. Και η απάντηση χειρότερη. Γρίφος. Χρησμός Πυθίας…

-- Δυστυχώς κύριοι, απατηθήκαμε και οι τρείς…

Τώρα τα πρόσωπα των Ιατρών αλλοιώνονται: «Και οι τρείς»;… Αλληλοκοιτιόνται, απορούν.

 Όλα τα ερωτηματικά μόρια και επιρρήματα ανακυκλώνονται στους εγκεφάλους τους:

τίς, τί, πού, πώς, πότε, πόσο, διατί, τηνικάδε, μάλα, όθεν, τηνικαύτα, ώδε, ώσπερ, πόθεν, ποσούτον, ενθάδε, εκείσε,  οπηνίκα;;;

Ανασκόπηση  όλης της παθολογοανατομίας… Τρίτη εκδοχή…, άλλη διάγνωση… Οι εξετάσεις…!!!

Και αναφωνούν μαζί:

-- «Και οι τρείς»…; Για να πάρουν την αποστομωτική, επιστημονικότατη διαγνωστική απάντηση του γρίφου.

-- Μάλιστα… και οι τρείς… Γιατί και εγώ νόμιζα ότι θα κλ@σω αλλά χέστηκ@….

Αυτό ακριβώς έπαθε η «συνομοταξία» των Πρεσπών: «Νόμιζε ότι θα μας κλ@σουν αλλά χέστηκ@ν».

Οι εδώ…, οι εκεί…, οι ολούθε…!!

Τρίζουν οι καρέκλες τους…

Δεν κατάλαβαν καλά. Εδώ είναι Βαλκάνια…

Είναι η Αιωνία Ελλάδα…

Είναι η «Καθ΄ ημάς Ανατολή»…

Εδώ ισχύουν άλλοι νόμοι και άλλοι παράμετροι… Εδώ φυσάει άλλος άνεμος…

Εδώ λειτουργούν άλλες δυνάμεις…

Την πάθανε με το σχέδιο «Ανάν»…, την πάθανε και τώρα…

Και κατά την οικονομική ρήση της παγκοσμιοποίησης, «εάν πετάξει μια πεταλούδα στο Τόκιο, μπορεί στην Ν. Υόρκη να κάνει Τυφώνα»

Να ξέρουν ότι ισχύει κατά μείζονα λόγο και το ότι:

«Άμα κλ@σουν τα Βαλκάνια, μπορεί στα Αντίπερα να κάνει Τσουνάμι»…

Και αυτό είναι και Ιστορικά επιβεβαιωμένο!

* συνομοταξία: Σύνολο έμβιων όντων με κοινές ιδιότητες.

** Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.

Η Αριστερά σε αποδρομή: Ελπίδα υπάρχει;

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη(*)

Έπεσε στην αντίληψή μου, ένα άρθρο του Βασίλη Φασούλα στην Liberal της 8/8/18, με τίτλο «Τσίπρας: Ο πρώτος και ο τελευταίος «ηγέτης» της Αριστεράς» (**).

Η ζωή δεν περιμένει και είναι Αύγουστος

Άρθρο Γνώμης της Αργυρής Ξέρρα*

……και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά ανώμαλα σκαλιά…

                          Οδ. Ελύτης, στο  Άξιον εστί

Είναι πολλοί εκείνοι, που μέμφθηκαν αυτούς που επέστρεψαν στο κόκκινο λιμανάκι για να κάνουν το μπάνιο τους τόσο κοντά στις στάχτες. Πιστεύουν ότι είναι νωρίς να επιστρέψουν εκεί που μόλις μια εβδομάδα πριν καίγονταν, ή πνίγονταν άνθρωποι. Την πράξη τους αυτή τη θεώρησαν ως ιεροσυλία και πως κατά την γνώμη τους δεν έπρεπε να το κάνουν.

Αντίστροφη μέτρηση για τον προϋπολογισμό - Τι θα κρίνει πλεόνασμα και παροχές. Υπάρχουν τομείς που εκφεύγουν από τη κρίση; Ελληνική Ναυτιλία

Άρθρο  Γνώμης του Βασιλάκη Γεωργίου*

Αυτή τη φορά το προσχέδιο προϋπολογισμού που θα κατατεθεί στη Βουλή την 1η Οκτωβρίου δεν μπορεί να είναι  – όπως συνηθίζεται – ένα σχέδιο επί χάρτου. Θα κρίνει πολλά: από την "ομαλότητα" ένταξης στο μεταμνημονιακό πλαίσιο παρακολούθησης, έως τις κυβερνητικές επιδιώξεις "παροχών".

Η φωτιά αυτή, ιδιαίτερο φυσικό φαινόμενο.

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγελου Αθανασιάδη*

Εν πρώτοις να εκφράσουμε τα βαθειά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων. Συλλυπητήρια σε οικογένειες με πολλαπλά κτυπήματα, ανθρωπίνων απωλειών και συνακόλουθα με απανωτές υλικές και συναισθηματικές απώλειες και ζημίες.

Και δυστυχώς, στο Ελληνικό κράτος, τα ακολουθούντα αρχικά δευτερεύοντα, θα γίνουν τυραννικότερα των πρωτευόντων και σημαντικών.

Να ευχηθούμε καλό κουράγιο και δύναμη, αλλά και το κράτος να απαλλαγεί από τα γνωστά σύνδρομα αναλγησίας του.

Μη μου τη λήθη τάραττε

Άρθρο Γνώμης της Γιάννας Κωνσταντινίδου*

Κλείσε τηλεόραση, μικρόφωνα και ανούσια οχλαγωγία.

Διάβασε βιβλία..άρθρα...ιστορία.

Δεν κουράστηκες πια;