Άρθρο Γνώμης της Αργυρής Ξέρρα*
……και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά ανώμαλα σκαλιά…
Οδ. Ελύτης, στο Άξιον εστί
Είναι πολλοί εκείνοι, που μέμφθηκαν αυτούς που επέστρεψαν στο κόκκινο λιμανάκι για να κάνουν το μπάνιο τους τόσο κοντά στις στάχτες. Πιστεύουν ότι είναι νωρίς να επιστρέψουν εκεί που μόλις μια εβδομάδα πριν καίγονταν, ή πνίγονταν άνθρωποι. Την πράξη τους αυτή τη θεώρησαν ως ιεροσυλία και πως κατά την γνώμη τους δεν έπρεπε να το κάνουν.
Όταν συμβαίνει μία καταστροφή και πεθαίνουν άνθρωποι, κάθε έναν από εμάς τον αγγίζει διαφορετικά. Σκέφτεται πως μπορεί να ήταν αυτός στη θέση αυτών των ανθρώπων και κλαίει και οδύρεται για τον δικό του, προκαταβολικά θάνατο.
Ο οδυρμός, η οδύνη και το κλάμα έλκουν τον άνθρωπο αιωνίως. Από τις αρχαίες τραγωδίες, από τις θυσίες των ηρώων, από τις ταινίες, από τις σειρές της τηλεόρασης. Δεν μας αγγίζει τόσο η ιστορία κάποιου, ο οποίος κατάφερε να νικήσει όλα τα εμπόδια και να στεφτεί νικητής, όσο τα βάσανα και ο θάνατος του. Αυτόν και μόνο θεωρούμε ήρωα.
Οι άνθρωποι επέστρεψαν για να δώσουν ζωή, ζωή ξανά στα καμένα. Γνωρίζουμε ότι το μόνο δεδομένο που έχουμε είναι ο θάνατος. Και «αφού θα πεθάνουμε πρέπει να ζήσουμε» το είπε ο Ρωμαίος φιλόσοφος Σενέκας.
Να ζήσουμε διότι η ζωή δεν περιμένει, «η ζωή περνάει και χάνεται». Ο χρόνος και η ζωή είναι τα μόνα που δεν έχουν στάσεις και ανάπαυλα.
Επέστρεψαν διότι και οι άνθρωποι, των οποίων τα σπίτια είναι κατοικήσιμα δεν γίνεται να ζουν αποκλεισμένοι μέσα στις στάχτες τους. Όχι, θέλουν συντροφιά, παρέα, για να μπορέσουν να ξαναγεννηθούν μέσα από αυτές. Ο καμένος οικισμός τους δεν είναι ο τάφος τους, αλλά η συνέχεια της ζωής τους.
Πολλές φορές οι άνθρωποι επιστρέφουν στον « τόπο του εγκλήματος» για να ξορκίσουν το κακό. Πως το λέμε; «άλλο κακό να μη μας βρει». Η ζωή πρέπει να πάρει και πάλι το ρυθμό της, την κανονικότητά της, αντάμα με τον πόνο και η ζωή.
Και επέστρεψαν γιατί είναι καλοκαίρι και μάλιστα Αύγουστος. Και κάτι ξέρει ο σοφός λαός μας όταν λέει: «Αύγουστε καλέ μου μήνα νάσουν δυο φορές το χρόνο».
Είναι Αύγουστος και ο θερμότερος μήνας του χρόνου από όλες τις απόψεις. Το κυριότερο και μοναδικό είναι ο μήνας των διακοπών και της ξενοιασιάς. Είναι ο μήνας της φυγή σου, όπως εσύ την έχεις ορίσει και μπορείς. Τον τρόπο με τον οποίο θα ταξιδέψεις, αν είναι μεταφορικό το μέσο, η ο ίδιος ο τόπος που ζεις, ή απλά οι σκέψεις σου. Τα ταξίδια του Αυγούστου έχουν όλα χρώμα και μυρουδιές και όπως είπε και ο Ναπολέων Βοναπάρτης «όποιος ξέρει από πριν που θέλει να πάει, δεν πηγαίνει πολύ μακριά».
Ο Αύγουστος είναι το απέραντο γαλάζιο, το μάτι δεν εστιάζει και αυτό σε κάνει να ονειρεύεσαι και να ταξιδεύεις με τις σκέψεις σου πολύ μακριά. Το λέει και ο Βάρναλης με τους στίχους του: «να σ αγναντεύω θάλασσα να μη χορταίνω».
Είναι Αύγουστος και τα λιμάνια περιμένουν. Πειραιάς, Ραφήνα, Λαύριο. Εκεί «καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι», για να μας παρασύρουν στις πολυάριθμες παραλίες της Κύθνου, στο Σαρακίνικο της Μήλου, στο οποίο μπερδεύεσαι δεν μπορείς να καταλάβεις αν βρίσκεσαι στη σελήνη, η στο νησί, στην καλντέρα της Σαντορίνης, στην Πάρο και στην Νάξο τον αέρα μου να αλλάξω, στην Τήνο το νησί της Παναγιάς και όχι μόνο, στην εκκεντρική Μύκονο, για τους εκκεντρικούς, αλλά και όσους θέλουν να ζήσουν έντονα, είναι η Ίος και ο Μυλοπότας, είναι η χώρα και τα στενά σοκάκια για ποτό και φαγητό στη Φολέγανδρο, είναι το ηλιοβασίλεμα στη Σίκινο, το οποίο το απολαμβάνεις με ένα ποτήρι κρασί, στο οινοποιείο της Στροφυλλιάς. Εκεί στην κυριολεξία ο ήλιος πέφτει στη θάλασσα, είναι το κάστρο στη Σίφνο, είναι η Μυτιλήνη, η Σάμος, η Χίος, Ρόδος, η Κρήτη, και αν θες πιο μακριά , η Κύπρος και ένα σωρό άλλα νησιά.
Είναι Αύγουστος και είναι το χωριό σου, οι παιδικές αναμνήσεις σου και τα πανηγύρια με χορό και τραγούδι μέχρι τις πρωινές ώρες, είναι οι βόλτες σου με παλιούς σου φίλους και ατέλειωτες συζητήσεις κάτω από τη δροσιά ενός αιωνόβιου δέντρου.
Είναι Αύγουστος και οι κοντινές σε σένα παραλίες, τα μικρά μπαράκια για ποτό, τα γραφικά μικρά ταβερνάκια, για κανένα θαλασσινό έδεσμα, συνοδεύοντας το με ένα ποτήρι ούζο, η μπύρα.
Είναι Αύγουστος και είναι οι βουτιές σου και τα παιχνίδια στη θάλασσα, είναι οι καταδύσεις σου και η εξερευνήσεις σου, είναι το ψαροντούφεκό σου , είναι το ψάρεμα και η χαρά σου όταν η ψαριά είναι ικανοποιητική. Για τους πιο τυχερούς είναι και βόλτα με το ταχύπλοο, η ακόμα με το μικρό βαρκάκι.
Είναι Αύγουστος και είναι το φεγγάρι που δίνει φως στη νύχτα και αλλάζει το χρώμα της θάλασσας, είναι τα «καλοκαιρινά ραντεβού πάνω στο σώμα σου», είναι το μπαλκόνι σου και η μυρωδιά του γιασεμιού, η οποία σε παρασέρνει, πίνοντας το κρασί σου, στις αναμνήσεις σου, αλλά και στις επιθυμίες σου.
Είναι Αύγουστος και είναι ο μήνας της αγάπης και της ζωής.
Είναι Αύγουστος και δεν θέλω να μου τον χρωστάς θέλω να μου τον δώσεις.
Αύγουστε μήνα, και θεέ
Σε σένα ορκιζόμαστε
Πάλι του χρόνου να μας βρεις
Στο βράχο να φιλιόμαστε..
Οδ. Ελύτης, τα ρω του Έρωτα
Γιατί αν μη τι άλλο είναι Αύγουστος και είναι ο μήνας του Έρωτα.
Καλόν Αύγουστο….
…Και η ζωή μπροστά και η χαρά και η συμπόνια. Κι ο Αύγουστος μπροστά και το σήμερα και …η αιωνιότητα…
*Η Αργυρή Ξέρρα είναι Πολιτισμολόγος, Πτυχιούχος ΕΑΠ, Τμ. Ανθρωπιστικών Σπουδών και Ελληνικός Πολιτισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου