Άρθρο Γνώμης του Ευάγγ. Αθανασιάδη
Τo θέμα μας είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ακούγονται πολλές αναλύσεις, πολλές σκέψεις, πολλά λόγια.
Και όμως. Διαβάζοντας εκ των υστέρων τα γεγονότα κάνουμε κάποιες διαπιστώσεις.
Να σημειωθεί ότι το άρθρο γράφεται με τα δεδομένα της 26-2-22.
Ο Πούτιν ανέτρεψε κάθε πρόβλεψη.
Δεν μπορούμε με τις θεωρίες της τακτικής διμοιρίας και ουλαμού, να εξηγήσουμε έναν πλανητικό πόλεμο.
Κάποιοι θα εξακολουθούν να σκέφτονται με την τυποποιημένη μέθοδο.
"Η συνέπεια είναι το τελευταίο καταφύγιο όσων δεν έχουν φαντασία" (Όσκαρ Ουάιλντ, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας). Και θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε και «η επίκληση της τυποποίησης σαν λύση σε πρωτοεμφανιζόμενα θέματα, είναι ο φερετζές της έλλειψης ευφυΐας και έμπνευσης».
Βέβαια «η έλλειψη τυποποίησης σε επαναλαμβανόμενα προβλήματα αποτελεί τον ορισμό του τσαρλατανισμού».
Η διάκριση μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι σοφία.
Ο πόλεμος αυτός θα διδάσκεται στο μέλλον. Βέβαια θα αφορά Αυτοκρατορίες.
Μερικές σκέψεις.
Ο πόλεμος ξεκινάει λόγω μιας διπλωματικής αποτυχίας και τελειώνει με μια διπλωματική συγκατάβαση. Η τελική συμφωνία μετατρέπει τα de facto (εκ των πραγμάτων, τετελεσμένα) γεγονότα, σε de jure (δια νόμου).
Ο στρατιωτικός μηχανισμός είναι το μικρό δακτυλάκι του χεριού της διπλωματίας, που προσπαθεί να κάνει το μικρό δακτυλάκι της διπλωματίας του άλλου να καθαρίσει το αυτί της και να ακούσει καθαρά…
Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης κανονικά είναι ένα υποϋφυπουργείο, μια Γραμματεία του Υπουργείου Εξωτερικών. Τιμητικά και για λόγους γοήτρου το ονομάζουμε Υπουργείο, Υπουργείο «επί τιμή». Είναι το δέκατο ή δωδέκατο και τελευταίο μέσο της διπλωματίας, ο «σκληρός της βραχίονας».
Ο Πούτιν.
- Λειτούργησε έξω από κάθε πρόβλεψη και τυποποιήση. Παρέβη όλους τους κανόνες.
"Θα σε θυμούνται μόνο για τους κανόνες που παρέβης" (Ντάγκλας Μακ Άρθουρ, 1880-1964, Αμερικανός στρατάρχης).
- Με Στρατιωτικούς τρόπους θα επιτύχει τις Πολιτικές και Διπλωματικές του επιδιώξεις και μετά με Διπλωματικούς τρόπους θα επιτύχει τις εδαφικές του επιδιώξεις.
- Δεν έχει εδαφικούς στρατηγικούς Αντικειμενικούς Σκοπούς. Δεν έχουν καμία σημασία αυτοί.
- Αντικειμενικός του Σκοπός είναι η παντελής εξάλειψη της τωρινής κυβερνητικής Δομής της Ουκρανίας και πρώτα του Ουκρανού Προέδρου.
- Δεν τον ενδιαφέρουν οι Πόλεις, οι άμαχοι, τα Ουρανικά στρατεύματα. Δεν τον ενδιαφέρει η κάμψη της θελήσεως για αντίσταση.
Η πιθανή τύχη της Κυβέρνησης μιας χώρας που ηττήθηκε ενδέχεται να είναι:
να αιχμαλωτιστεί, να διαφύγει σε άλλη πόλη, να φύγει εξόριστη σε άλλη χώρα, να δικαστεί, να τελεί σε ομηρία ή περιορισμό και τέλος η φυσική της εξόντωση.
Η κυβέρνηση της Ουκρανίας, κατά τον Πούτιν, έχει μόνο μια επιλογή, την τελευταία. Ο Πούτιν δεν θα συμβιβαστεί με καμία άλλη λύση.
Ο Πούτιν ξέρει: "Στον πόλεμο, δεν υπάρχει υποκατάστατο της νίκης" (Ντάγκλας Μακ Άρθουρ)
Όλα τα άλλα, καταλήψεις πυρηνικών εργοστασίων, αεροδρομίων κλπ, είναι τεχνικά θέματα, πολύ χαμηλών κλιμακίων.
Το ΜΟΝΟ που τον ενδιαφέρει ήταν ο εγκλωβισμός των ανθρωπίνων κυβερνητικών στόχων του. Να μην φύγουν. Μάλλον θεωρεί ότι το πέτυχε.
Τώρα στο Κίεβο θα ενεργήσει με χειρουργικά χτυπήματα. Δεν τον ενδιαφέρει η κατοχή ή η καταστροφή της πόλης. Την Κυβερνητική Δομή κυνηγάει και τους ολιγάρχες.
Και επιδιώκει την φυσική εξόντωση τους.
Μετά θα αναδείξουν, θα φέρουν, θα φυτέψουν και θα νομιμοποιήσουν έναν «εθνάρχη», που ήδη ξέρει και έχει υπογράψει την συμφωνία υποταγής που οι Ρώσοι έχουν ετοιμάσει.
Και κάτι ιδιαίτερο.
Ο Πούτιν πέτυχε με έναν ιδιαίτερο και ανεξήγητο τρόπο να έχει την αποδοχή και την συμπάθεια του κόσμου στο πρόσωπό του. Την αίσθηση αυτή την εισπράττει ο καθένας σε κάθε περιβάλλον, ασχέτως μορφωτικού επιπέδου και παιδείας. Αυτό είναι παράδοξο αλλά και σημαντικό για τις επιχειρήσεις. Χθες για πρώτη φορά κάποιοι συστημικοί δημοσιογράφοι άρχισαν να ροκανίζουν το προφίλ του.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι στην ιστορία πολλοί άριστα μελετημένοι σχεδιασμοί απέτυχαν όταν διακατεχόταν από υπεροψία και αυταρχισμό.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε την παροιμία: «το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται»…
Στο 2ο μέρος, θα δούμε κάποιους από τους τρόπους ενεργείας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου