*Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα

Άρθρο Γνώμης της Αργυρής Ξέρρα

Ένα από τα ευαίσθητα τμήματα της κοινωνίας μας είναι τα παιδιά. Η προέκτασή μας, η συνέχεια μας , αλλά και η ελπίδα μας για το μέλλον.

 «Σαρξ εκ του σαρκός μου» (Παλαιά Διαθήκη Γένεσις Β΄23).

Όλοι μας, παγκοσμίως, παρακολουθήσαμε με «κομμένη την ανάσα» τη διάσωση των δώδεκα παιδιών και του προπονητή  τους, τα οποία είχαν παγιδευτεί  στο εσωτερικό του πλημμυρισμένου σπηλαίου Ταμ Λουάνγκ στα σύνορα με την Μιανμάρ την 23η Ιουνίου.

Τα παιδιά παρέμειναν εγκλωβισμένα παραπάνω από δύο εβδομάδες με κίνδυνο για τη ζωή τους. Στην επιχείρηση διάσωσης, η οποία στέφτηκε με επιτυχία, πήραν μέρος δύτες και γιατροί από όλο τον κόσμο. Χρησιμοποίησαν τις γνώσεις και την αυστηρή εκπαίδευση τους, για τη σωτηρία  αυτών των παιδιών, τα οποία είναι η ελπίδα μας για το μέλλον.

Δυστυχώς όμως, ένα άλλο περιστατικό, το οποίο αφορά έναν δεκαπεντάχρονο μαθητή  είχε διαφορετική κατάληξη. Ο μαθητής βρέθηκε απαγχονισμένος στο μπαλκόνι του σπιτιού τους από τους οικείους του.

Το παιδί αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του, λόγω του σχολικού εκφοβισμού (bullying), που φέρεται να δέχθηκε από συμμαθητές του, φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, με αποτέλεσμα παιδιά να δίνουν τέλος στη ζωή τους, διότι δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση.

Όπως μας ενημερώνουν οι ειδικοί αστυνομικοί με άρθρο τους** το bullying «είναι σωματική, η λεκτική βία, η οποία επαναλαμβάνεται εσκεμμένα και ασκείται από έναν οι περισσότερους μαθητές (θύτες) σε μεμονωμένους συμμαθητές τους (θύματα). Είναι διαφορετική κατάσταση από την απλή φιλονικία μεταξύ κάποιων μαθητών. Χαρακτηρίζεται από ανισότητα δύναμης, και αδυναμία του θύματος να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Τα θύματα είναι συνήθως παιδιά, τα οποία είναι ντροπαλά, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, κλειστά στον εαυτό τους, νοιώθουν φόβο, ντροπή. Πολλά παιδιά από αυτά έχουν και άριστες επιδόσεις στα μαθήματα, αλλά δεν μπορούν δυστυχώς να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση και βρίσκονται παγιδευμένα. Από την άλλη πλευρά οι μαθητές θύτες, είναι παιδιά σίγουρα για τον εαυτό τους, με θετική αυτοεκτίμηση, παρορμητικοί, τους αρέσει να είναι κυρίαρχοι και να υποτάσσουν τους άλλους.

Εκτός από τα παιδιά θύτες και θύματα υπάρχει και μία άλλη κατηγορία μαθητών, οι παρατηρητές. Τα παιδιά αυτά παρακολουθούν παθητικά, την όλη κατάσταση, αλλά και την αδικία, η οποία συντελείται στο μαθητή – θύμα δέχονται και αυτά ένα είδος εκφοβισμού από τα παιδιά-θύτες και μένουν αμέτοχα διότι φοβούνται να μη γίνουν και τα ίδια θύματα.

Πολλοί γονείς δεν αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα. Νομίζουν ότι είναι κάτι πρόσκαιρο και συνέπεια της εφηβικής ηλικίας. Μερικοί το αντιμετωπίζουν με τη φράση: «Ε, παιδιά είναι…» και άλλοι πάλι αντιδρούν με ακραίο τρόπο μηνύοντας άλλους γονείς, η επιβραβεύοντας τα παιδιά τους με τη φράση: «Καλά του έκανες». Το αποτέλεσμα είναι το φαινόμενο του εκφοβισμού (bullying) να έχει δυσάρεστα αποτελέσματα και κάποια παιδιά να γίνονται μέχρι και  αυτόχειρες.

Σε αντιπαράθεση αυτής της κατάστασης έρχεται μία νέα πρωτοβουλία, η οποία εκδηλώνεται στην Ινδία. Οι μαθητές δημόσιων δημοτικών σχολείων στο Νέο Δελχί θα μάθουν πώς να είναι ευτυχισμένοι παρακολουθώντας το «Μάθημα Ευτυχίας» (Happiness Curriculum), το οποίο δημιούργησε ο Δαλάι Λάμα. Ο Ηγέτης του Θιβετιανού Βουδισμού και κάτοχος βραβείου νόμπελ Ειρήνης κηρύττοντας την έναρξη του μαθήματος σε βρεφονηπιακό σταθμό, ανέφερε πως το μάθημα «είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση καταστρεπτικών συναισθημάτων και το οποίο θα έχει αντίκτυπο σε ολόκληρο τον κόσμο».

Ο θυμός, η ζήλεια, το μίσος  είναι αρνητικά συναισθήματα με καταστρεπτικές συνέπειες. Τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να επικεντρωθούν στην καθημερινή άσκηση ενσυνειδητότητας, στο διαλογισμό, στα μαθήματα ηθικής, στις πνευματικές ασκήσεις και δραστηριότητες, με στόχο να μάθουν πως θα γίνουν καλοί άνθρωποι, αλλά και να μειώσουν τα επίπεδα άγχους, στρες και κατάθλιψης, τα οποία αυξάνονται συνεχώς. Τα μαθήματα «θα επικεντρωθούν στην ψυχική υγεία, στον χαρακτήρα και την αντίσταση» ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός, αρμόδιος για την εκπαίδευση στο Νέο Δελχί.

Αυτά στο Νέο Δελχί και με τις αρχές του βουδισμού. Τώρα σε εμάς στην Ελλάδα της αρχαίας Φιλοσοφίας, στην χώρα στης μόνης εξ αποκαλύψεως Θρησκείας, στον τόπο της Αγάπης, της Μακροθυμίας, της Ανεκτικότητας, πόσα ανάλογα πρέπει να κάνουμε..;

Μήπως τελικά είναι θέμα παιδείας; Είναι θέμα εκπαίδευσης; Γνωρίζουμε πως ότι έχουμε διδαχτεί σε μικρή ηλικία, μας «συνοδεύει» σε  όλη μας τη ζωή.

Μήπως πρέπει να το δουν οι ειδικοί σε θέματα παιδείας; Τα πάντα μαθαίνονται. Όλοι μπορούμε με σωστή εκπαίδευση από πολύ μικρή ηλικία να καλλιεργήσουμε και να χειραγωγήσουμε τον χαρακτήρα μας,  προς όφελος μας, αλλά και προς όφελος των συνανθρώπων μας. Αν εκπαιδευτούμε και μάθουμε  πως να διαχειριστούμε τα αρνητικά συναισθήματά μας, αυτό θα έχει αντίχτυπο σε  όλη τη διάρκεια της ζωή μας, παιδική, εφηβική και ενήλικη. Θα μπορέσουμε ιδίως στην ενήλικη και πιο παραγωγή ζωής μας, να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις με συνεργάτες, υπάλληλους, προϊσταμένους  αλλά και συναδέλφους με διαφορετικό χαρακτήρα από εμάς. Επίσης θα έχει αντίκτυπο στις προσωπικές μας σχέσεις και αργότερα στην δημιουργία οικογένειας.

Μήπως στην εποχή της Τεχνολογίας και της προόδου που συντελείται σε όλα τα επίπεδα με ραγδαίο ρυθμό, να μάθουμε στα παιδιά μας την έννοια της αυτοεκτίμησης και του σεβασμού, κερδίζοντας τον πρώτα από αυτά;

Να τα σεβαστούμε εκπαιδεύοντας τα σωστά (εκπαιδευτικοί και γονείς) και όχι να  απαγορεύουμε να χρησιμοποιούν τα κινητά τους, ή άλλη ηλεκτρονική συσκευή στο σχολείο. Είναι θέμα εκπαίδευσης και όχι απαγόρευσης. Είναι γνωστό πως η  κάθε είδους απαγόρευση φέρνει πάντα αντίθετα αποτελέσματα. Ενώ η σωστή εκπαίδευση  των παιδιών σε όλους τους τομείς «ατσαλώνει» τον χαρακτήρα τους και τα βοηθάει να αντιμετωπίσουν και τις πιο δύσκολες προκλήσεις σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Η Αργυρή Ξέρρα είναι Πολιτισμολόγος, Πτυχιούχος ΕΑΠ, Τμ. Ανθρωπιστικών Σπουδών και Ελληνικός Πολιτισμός.

*οι στίχοι είναι από το τραγούδι «Κάποτε θάρθουν να σου πουν» του Λ. Παπαδόπουλο, έχει μελοποιηθεί από τον Μ. Θεοδωράκη και ερμηνευτεί πρώτη φορά από τον Παύλο Σιδηρόπουλο.

**ο αντιπρόεδρος και ο αντιπρόσωπος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών Κωνσταντίνος Χύτας και Γεώργιος Λοφτσάλης που υπηρετούν στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων)