«Όποιος κραδαίνει όπλο να πυροβολείται από την αστυνομία.»

Άρθρο Γνώμης του Ευάγ. Αθανασιάδη (*)

Ένας θάνατος χωρίς λόγια και λόγια χωρίς νόημα.

Ένας θάνατος και τα πάγκαλα λόγια.

Θάνατος με νόημα, λόγια χωρίς νόημα.

Ο Θάνατος και η Μπαρούφα.

Θάνατος και μπαρουφοφιλοσοφία.

 Κάποιοι άνθρωποι εκπροσωπούν τις ιδέες τους και τις υποστηρίζουν μέχρι τέλους και εάν χρειαστεί και με την ζωή τους.

Κάποιοι άλλοι εκπροσώπησαν τον Ελληνικό Λαό και ήταν υπουργοί εξωτερικών και από αυτούς εξαρτιόταν οι τύχες της Ελλάδος. Και ευκαίρως-ακαίρως νομοθετούν.

-- Ο νέος Νόμος.

«Όποιος κραδαίνει όπλο να πυροβολείται από την αστυνομία.»

Ωραίος και απλός νόμος. Έτσι πρέπει να είναι οι νόμοι. Απλοί. Σαφείς. Απόλυτοι. Χωρίς παραθυράκια και «μεν, αλλά»…

Ας πάμε τώρα, να εφαρμόσουμε τον καινούργιο, παγκάλιο νόμο:

Μεθαύριο αρχίζει η κυνηγητική περίοδος. Χιλιάδες κόσμου θα κραδαίνουν όπλα. Τι κάνουμε; Τους πυροβολούμε όλους;

Προχθές είχαμε την παρέλαση. Εκατοντάδες στρατιώτες παρέλασαν κραδαίνοντας όπλα. Τι κάνουμε; Τους πυροβολούμε όλους;

Όλοι με άδειες οπλοκατοχής και οπλοφορίας είναι προς εκτέλεση;

Οι αστυνομικοί που τον φρουρούν κραδαίνουν όπλα. Τι κάνουμε; Τους πυροβολούμε και αυτούς;

- Μα, εννοούμε να πυροβολούν! Όπα!.. πάει η απολυτότητα και η απλότητα του νόμου.

Αλλά ας πάμε και έτσι.

Έχεις βρεθεί ποτέ σε «πέρασμα μπεκάτσας»; Τι πυροβολισμοί; Για πόλεμο μιλάμε!...

- Μα λέμε… για πολεμικό τυφέκιο. Μάλιστα. Τότε να πάμε στα σκοπευτήρια. Εκεί να δεις όπλα και ντουφεκίδι!…

- Μα, εννοούμε να πυροβολούν, κατά άλλων ανθρώπων ή και κατά οργάνων της τάξεως!..

Έεε.. τότε τι ήρθε να μας πει; Αυτό που προβλέπει ο υπάρχων νόμος; Άρα δεν είχε να πει τίποτε, απλώς ήθελε να προβοκάρει την συζήτηση, να αμβλύνει απλοποιητικά τις εντυπώσεις. Να μειώσει τις ευθύνες και παραλείψεις, «ημεδαπές» και «αλλοδαπές».

Για τους Ρουβίκωνες, που κραδαίνουν όπλα, τους άλλους τους «γνωστούς» με τις βόμβες Μολότοφ, κάτι περιθωριακούς με μαχαίρια, θα ισχύει ο ίδιος νόμος; Ή αυτοί θα εξαιρούνται;

-- Απειλή και πραγματικά γεγονότα.

Φτάνουμε πλέον στον αυτονόητο, υπάρχοντα νόμο, της «απειλής». Δλδ άμα απειλείται ο πληθυσμός ή και προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας.

Για να υπάρχει το αδίκημα της απειλής, πρέπει να υπάρχει «πρόκληση τρόμου και ανησυχίας και ο κίνδυνος- απειλή να είναι υπαρκτή, άμεσος και ενεστώσα. Να επίκειται».

Αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν στην προκειμένη περίπτωση. Τα πυρά τα δέχτηκε στην ύπαιθρο, μακριά από κόσμο, χωρίς πίεση χρόνου, περικυκλωμένος από υπέρτερες, ισχυρότατες και εξαιρετικά οπλισμένες δυνάμεις, σε ένα αναπεπταμένο έδαφος, όρθιος, ακάλυπτος, χωρίς άλλα πυρομαχικά, με ανοιχτά τα χέρια, από απόσταση 20-25 μέτρων, δηλαδή επικειμένης της συλλήψεώς του.

Ο πυροβολισμός του δεν συνέβη κατά την διάρκεια συμπλοκής, ανταλλαγής πυροβολισμών, διότι εάν ήταν πρηνής –καλυμμένος (τότε τα τραύματα στο σώμα, θα ήταν από πάνω προς τα κάτω) ή όρθιος σε θέση βολής (τότε θα είχαμε τραύματα και στα χέρια ή σημάδια στο όπλο, τα οποία σε μια τέτοια θέση καλύπτουν τον θώρακα).

Είναι ξεκάθαρη περίπτωση, προαποφασισμένης εκτέλεσης, χωρίς να υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες κινδύνου που να απειλείται προσωπικό των αστυνομικών δυνάμεων.

Προειλημμένη απόφαση: εκτέλεση αντί σύλληψης. Όταν όλα τα στοιχεία ήταν υπέρ των αστυνομικών δυνάμεων.

Είναι καθαρή περίπτωση υπερβάσεως της αναγκαίας βίας.

-- «Η ήρα από το στάρι».

Κάποια γεγονότα, όπως το συγκεκριμένο, είναι πολύτιμα γιατί ξεκαθαρίζει η «ήρα από το στάρι»

Κάποιοι αποδείχθηκαν, Αλβανικότεροι των Αλβανών.

Οι περί την Ομόνοια υπέρμαχοι της καταδίκης της υπέρμετρης βίας, δεν ακούστηκαν..

Φαντάζεστε να σκοτωνόταν από την Ελληνική Αστυνομία, περικυκλωμένος Αλβανός, όταν η σύλληψή του ήταν επικειμένη και προφανής; Που είναι αυτοί οι φωνακλάδες;…

Ξεκάθαρη περίπτωση «ομοφοβικών». Μισούν ότι  ομόεθνό τους.

-- Χρήσιμα συμπεράσματα.

Βέβαια πρέπει να βγάζουμε και χρήσιμα και ωφέλημα συμπεράσματα για το μέλλον.

Η σύνεση και η σωφροσύνη είναι στοιχεία αναγκαία στις εθνικές πρωτοβουλίες.

Και όμως, ίσως αυτό το γεγονός να αποδειχθεί χρήσιμο για την θεώρηση των Εθνικών Θεμάτων. Πολλές φορές τυχαία ή και ατυχή γεγονότα υπήρξαν αφορμή ευνοϊκών εξελίξεων.

Η προσεκτική και συνετή  προσαρμογή στα γεγονότα είναι το προνόμιο των πετυχημένων ηγητόρων. Ενεργούν κατά «τον χρόνο και την περίσταση».

Κάθε υπερβολή είναι οπωσδήποτε επιζήμια.

Προσοχή από όλους, ακολουθούν γεγονότα.

-- Και κάτι ακόμα.

Η στάση της Κυβέρνησης, του ΥΠΕΞ και της Ελληνικής δικαιοσύνης, εξ όσων έγιναν γνωστά, κατά την ταπεινή προσωπική μου γνώμη, πρέπει να θεωρηθεί επαρκής έως πετυχημένη. Καμιά φορά η ασχετοσύνη του νυν ΥΠΕΞ, αφήνει χώρο στα αρμόδια όργανα του Υπουργείου να ενεργήσουν κατά τα προβλεπόμενα, που τελικά είναι και τα ορθά.

Κατεφάνη η αναγκαιότητα των απαληφθέντων όρων ιθαγένεια, υπηκοότητα, εθνικότητα και εθνότητα. Η ενοποίηση των όρων ιθαγένειας και υπηκοότητας δημιουργεί ασάφειες και προβλήματα. Ένα άτομο μπορεί να έχει δύο υπηκοότητες, αλλά δεν μπορεί να έχει δύο ιθαγένειες. Αυτές οι «ομογενοποιήσεις» είναι απόριες και προαπαιτούμενα  της παγκοσμιοποίησης. Και η ανάγκη καθορισμού της εθνικότητας είναι αναγκαία, για την διάκριση καταστάσεων. Η ιδιότητα του «ομογενή», έσωσε την περίσταση.

-- Και λίγο ετοιμολογία.

Η ετοιμολογία της λέξεως πάγκαλος είναι: λέξη σύνθετη από το «παν» (το όλον, ολότητα) και «κάλος».

Η λέξη "κάλος" έχει δύο έννοιες. Μία στην αρχαία γλώσσα και μία στην Νεοελληνική.

Βέβαια η κάθε μία έχει τελείως άλλη έννοια, έως και αντιδιαμετρική. Ποιά άραγε να ισχύει. Πάντως ο κύριος είναι νεοέλλην και ομιλεί την νεοελληνική έως και την αργκό.

-- Επίλογος.

Οι μη ξενοφοβικοί, αυτοί που είναι υπέρ «των μειονοτήτων στο Μπαγκλαντές» και αλλαχού, «σίγουρα» ετοιμάζουν δυναμικές και πολυποίκιλες εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, διαβήματα, ομιλίες, εκπομπές, αποκλειστικότητες στα ΜΜΕ. Δεν τους είδαμε, όμως ακόμη…

Ο υπουργός επικοινωνιών κ. Ν. Παππάς, μπορεί να βλέπει έναν σύγχρονο, νέο Τσε Γκεβάρα, εδώ κοντά μας, στην περιοχή μας και να απευθύνει ανάλογα επινίκια...

Του κυρίου πρωθυπουργού σίγουρα του ετοιμάζουν μία ανάλογη επιστολή, προς την μητέρα του θανόντος, όπως αυτή για τον αδικοχαμένο συνάνθρωπό μας στην περιοχή της Ομονοίας.

Εμείς συλλυπούμεθα την οικογένεια, και ευχόμεθα ο θεός να αναπαύει τον εκλιπόντα.

Ότι όμως και εάν γίνει,

ένας πέθανε για τα πιστεύω του.

Αυτό δεν αλλάζει. Κατεγράφη σαν γεγονός και πέρασε στον ιστορικό χρόνο.

(*) Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.