Άρθρο Γνώμης του ε.α.
Φαίνεται να κατέχεται από μια μονομέρεια και το έστειλα χθες βράδυ μόνο σε κάποιους συναδέλφους προς αξιολόγηση και σε δύο που εξειδικεύονται στον Β΄ΠΠ.
Υπήρξε προβληματισμός και απόψεις. Αλλά και έντονες συζητήσεις και ενδιαφέρον.
Για τους στρατιωτικούς ένας Τακτικός Προβληματισμός.
Για τους μη στρατιωτικούς ένα Κουϊζ Λογικής.
Παρακινδυνευμένη σκέψη.
Το άρθρο παρουσιάζει μια σκέψη ότι οι Ρώσοι μπορεί να επιζητούσαν και να προκάλεσαν εσκεμμένα την αντεπίθεση των Ουκρανών. Αρχικά φαίνεται μία παρακινδυνευμένη και πολύ προχωρημένη σκέψη και εκδοχή.
Παραλληλίζει τις Ουκρανικές αντεπιθέσεις, με την Μάχη του Κούρσκ του Β΄ΠΠ.
Το Κούρσκ.
Η Μάχη του Κούρσκ έχει μείνει στην Ιστορία και εξεταζόμενη με την κλασική οπτική σαν μια από τις μεγαλύτερες αρματομαχίες.
Ο αρθρογράφος της δίνει και μια άλλη, δλδ διπλή διάσταση. Αυτή είναι μια πρωτότυπη και "σπιρτόζική", προκλητική εκδοχή. Ας τις δούμε.
Πρώτη διάσταση.
Στην θεωρεία της τακτικής αναφέρεται μια τέτοια τυποποιημένη μέθοδος, δλδ συμπτυσσόμενος να παρασύρεις τον εχθρό σε μια περιοχή καταστροφής του. Αυτό είναι γνωστό.
Στις 17 Σεπ 22, στο άρθρο "Ουκρανικές αντεπιθέσεις (Συνέχεια)" https://fonientos.blogspot.
"- Στο Χάρκοβο η φωτογραφία προσομοιάζει με τυπικό σχεδιάγραμμα υποδειγματικής διδασκαλίας του ελιγμού "Ελεγχομένη σύμπτυξη που παρασύρει τον εχθρός σε συγκεκριμένο Χώρο Καταστροφής".
"Ας δούμε πώς θα τελειώσει" που είπε και ο Πούτιν".
Τώρα και η Δεύτερη εκδοχή.
Στο συνημμένο άρθρο γίνεται ακόμη μια ιδιότυπος επισήμανση - προσέγγιση, που δεν την έχω διαβάσει ή δει πουθενά, από όσα ξέρω.
Και εξηγώ.
- Είναι γνωστό ότι ο σκοπός του πολέμου είναι η καταστροφή του Εχθρού, ή καλύτερα της Μαχητικής Ισχύος του Εχθρού και ακόμη καλύτερα της κάμψης της Ικανότητας και θελήσεως του για πόλεμο, που τελικά είναι η επιβολή της θελήσεως μας επί του αντιπάλου, που είναι και το σκοπούμενο. Για να καταλήξουμε τελικά στο γνωστό "Πόλεμος είναι η συνέχιση της διπλωματίας με άλλα μέσα", να επιβάλλουμε δλδ τις απόψεις μας.
- Το έδαφος έχει δευτερεύουσα αξία και αποτελεί επιδίωξη μόνο όταν εξυπηρετεί τα παραπάνω.
- Είναι επίσης γνωστό ότι κατά την επίθεση, ο επιτιθέμενος χρησιμοποιεί 3-5πλάσιες δυνάμεις από τον αμυνόμενο και επομένως αναμένονται αντιστοίχως 3-5πλάσιες απώλειες σε προσωπικό και μέσα.
Αυτό είναι αναμενόμενο αφού ο επιτιθέμενος βγαίνει από τις θέσεις του και είναι ακάλυπτος, ενώ ο Αμυνόμενος είναι καλυμμένος σε οχυρωμένες και ασφαλείς θέσεις.
- Άρα οι σκοποί του πολέμου, που αναφέραμε στην παραπάνω παράγραφο, επιτυγχάνονται πλήρως και ίσως και καλύτερα, με λιγότερες απώλειες, με έξυπνες Αμυντικές κινήσεις??
- Αυτά είναι μια "προχωρημένη" εκδοχή της βασικής αρχής ότι η Άμυνα αποσκοπεί στην "απορρόφηση της επιθετικής ορμής" του αντιπάλου.
- Επομένως θα μπορούσαμε να πούμε ότι "η καλύτερη επίθεση είναι οι πλήρως ελεγχόμενοι αμυντικοί ελιγμοί".
Εκτός πεπατημένης.
- Όλοι συνηθίζουμε να λέμε "η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση", βεβαίως αναφερόμενοι στα μικρά κλιμάκια.
- Βέβαια κάτι τέτοιο μόνο ένα Ρωσικό και Πουτίνιον μυαλό μπορεί να το συλλάβει, αλλά και κυρίως να τα υλοποιήσει...!!! Βέβαια πρέπει πρώτα να δούμε αυτά να γίνονται και να έχουν θετικά αποτελέσματα.
- Τώρα είμαστε ακόμη σε φάση αμφιβολίας.
Μένει να δούμε.
Μέχρι τώρα όμως καταγράψαμε:
- Μεγάλες, έως τεράστιες, απώλειες των Ουκρανών...
- Και δεν βλέπουμε συνέχεια στις αντεπιθέσεις. Τόση ήταν η επιθετική ορμή των Ουκρανών.
Αυτά συμφωνούν με τα της "θεωρίας" του ισχυρισμού για τον Ρωσικό ελιγμό.
Κούρσκ.
Ίδια περιοχή, ίδια σχέδια...
"Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά απλά κάνει ομοιοκαταληξίες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου