Γενόσημα παπαγαλάκια του Δεκαπενταύγουστου.

Απόψεις: Ευάγγ. Αθανασιάδης

 

Ακούστε τώρα.

Εγώ δεν έχω καμία σχέση με την Ιατρική και έχω λίγα τα παραδοσιακά με την Εκκλησία. Αλλά δεν μου αρέσει όταν σκανδαλίζουν επιδεικτικά τη λογική…

Μερικές γενικές άσχετες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά με συμπεράσματα.

Η Ιατρική επιστήμη έχει μια πολύχρονη πρακτική.

Σε κάθε νέα θεραπεία, συσκευή ή φάρμακο, που παράγει η θεωρεία και η πρακτική, πρέπει να επιβεβαιωθεί η ωφέλεια και η δράση τους. Αυτό γίνεται με πολύχρονες και κοστοβόρες Κλινικές δοκιμές, για να επαληθευτεί, αποδειχθεί, επικυρωθεί και πιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητά τους.

Αυτός είναι και ένας λόγος, σαν μέρος της πρωτότυπης έρευνας, που τα πρωτότυπα φάρμακα καλύπτονται για κάποιο χρονικό διάστημα με αποκλειστικότητα και είναι ακριβότερα σε σχέση με τα γενόσημα, τα οποία μετά την λήξει της πατέντας, απλά αντιγράφουν την σύνθεση του πρωτοτύπου.

Να σημειωθεί ότι πάρα πολλές πολύχρονες και ακριβές και πολλά υποσχόμενες επιστημονικές μελέτες, απέτυχαν στις κλινικές δοκιμές και απορρίφθηκαν. Πήγαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Οι κλινικές μελέτες είναι πολύπλοκες. Πρέπει να γίνουν σταδιακά, σε μεγάλα δείγματα πληθυσμού, με παράλληλες μελέτες, με αποκλεισμό του φαινομένου placebo(1), με απαιτήσεις επιβεβαίωσης και από άλλο επιστημονικό ίδρυμα, σε άλλο τόπο και άλλο χρόνο, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί κάποιο συστημικό λάθος ή κάποιο αποτέλεσμα που να οφείλεται σε τοπικές ή εποχικές συγκυρίες.

 

Στην αρχή του κορωνοϊού είχαμε βαρεθεί να ακούμε τα παπαγαλάκια να ρωτάνε και να ξανά ρωτάνε όλους για τους κίνδυνους από τη Θεία Μετάληψη. Τόσο επίμονα, που πίστεψα ότι θέλουν να πάνε την αμέσως επόμενη Κυριακή να κοινωνήσουν στις κλειστές εκκλησιές.

Τελικά οι περιορισμοί για τον εκκλησιασμό ήρθησαν, ο κόσμος πήγε στις εκκλησίες και οι πιστοί από την πρώτη ημέρα και επί δύο μήνες κοινωνούν κανονικά, εις πείσμα της επιμόνου Σταλινικής πλύσης εγκεφάλου.

 

Ο καιρός πέρασε ήρεμα, έως ότου κοντεύουμε στον Δεκαπενταύγουστο. Ξεκίνησε πάλι το γαϊτανάκι. Και ο διάολος το βιολί και το εργόχειρό του. Αλλά οι δημοσιογράφοι ζεματισμένοι, περιθωριοποιημένοι και απρόθυμοι, οι καλεσμένοι μαζεμένοι και εκτεθειμένοι. Ο λαός «μίλησε», τους αγνόησε, τους έβαλε στο κάδρο και στο περιθώριο των απαξιωμένων.

Τελευταία ευκαιρία. Βρήκαν κάποιους από το εξωτερικό, που μάλλον δεν έχουν αίσθηση του εδώ κλίματος. Δεν νιώθουν την ανάσα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και της γενικής απόρριψης. Μάταιος κόπος. Τελευταίες ντουφεκιές οπισθοφυλακών προ της γενικής οπισθοχώρησης,  κατάρρευσης και πανωλεθρίας..

 

Κύριοι (όσοι ακόμη είστε αξιοπρεπείς και δικαιούστε αυτής της προσφώνησης), η Ορθοδοξία έχει επικυρωμένες «κλινικές δοκιμές» δύο (2) Χιλιάδων ετών. Παράλληλες και αλληλοεπιβεβαιούμενες, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Υφηλίου. Σε όλες τις φυλές του κόσμου, σε όλες τις συνθήκες. Με αμέτρητες επαναλήψεις και σε αμέτρητα πλήθη κόσμου. Καθαρά επιστημονικά. Δεν υπάρχει άλλη τέτοιου μεγέθους κλινική δοκιμή.

Πολλές φορές η Ιατρική επιστήμη στάθηκε άφωνη μπροστά σε περιστατικά. Δεν έχει απαντήσεις για όλα.

Είναι απέραντη σοφία το να σιωπάς, όταν δεν το ελέγχεις.

 

Η Θεία Μετάληψη προϋποθέτει το: «Μετά Φόβου Θεού, Πίστεως και Αγάπης προσέλθετε». Χωρίς αυτό, δεν σας αφορά το Γεγονός.

«φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα… τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα… ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί… ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί»(2).

«Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν» (3).

 

Κάποιος αδιόρθωτος ακόμα επιμένει: «Μα τα άλλα δόγματα, έλαβαν προληπτικά μέτρα».

Απάντηση: Αυτή είναι η διαφορά του «πρωτοτύπου» από τα «γενόσημα».

Του θεραπευτικού φαρμάκου από τα «placebo».

 

 

(1) Placebo (πλασέμπο): Είναι εικονικά σκευάσματα χωρίς θεραπευτική ουσία, που χρησιμοποιούνται στις ιατρικές μελέτες για να αποκλειστεί το φαινόμενο «placebo», φαινόμενο κατά το οποίο ένας ασθενής παρουσιάζει βελτίωση ενώ λαμβάνει ένα εικονικό «φάρμακο», δηλαδή χωρίς δραστική ουσία για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Πρόκειται για ένα φαινόμενο αυθυποβολής. Είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο και παρουσιάζεται περίπου στο 30% όσων λαμβάνουν φάρμακα.

 

(2) Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου, στάση Γ’ στο γράμμα «Ρ».

 

(3) Καινή Διαθήκη, Πραξ. Κεφ 26, στίχ 14: (αποδ. σ.ν.Ελ.),  «είναι οδυνηρό να κλωτσάς σε καρφιά».