15 Αυγούστου 2017 - Αθήνα
Στου Ανθρώπου την πάνσεπτη1 μητέρα2
κλίνουμε ευλαβώς το γόνυ3.
Με δέος4 και πίστη ιδιαιτέρα,
μα και με μοναχού την ζώνη.
Έφερε στην γη τον Ιησού Χριστό,
του Ανθρώπου την Σωτηρία,
που οδηγεί κάθε Χριστιανό πιστό
σε Παραδείσου αρτηρία.
Είδε τον Υιό της Εσταυρωμένο
να μαρτυρά και να παλεύει
κι ύστερα Θεάνθρωπο μυρωμένο5
την πίστη Θεού να σμιλεύει6.
Ένοιωσε της μάνας τον πόνο Χάρου7
και το μαρτύριο του παιδιού
κι έγινε φάος8 θεόπεμπτου9 φάρου
και ο ύμνος του μητρός2 χαδιού.
Σ’ Αυτήν οι χαρμολύπες10 και οι ευχές11,
σ΄ Αυτήν οι ψυχής ικεσίες12!
Σ’ Αυτήν της Χριστιανοσύνης οι αρχές,
σ’ αυτήν οι θάμβου13 ηγεσίες!
Στην
Μητέρα του Ανθρώπου
Παναγία.
 |
Γρηγόριος Ι. Νταβαρίνος
1. πάνσεπτη (Ορφική και Ομηρική λέξη) = παν + σεπτή·παν (Ορφική και Ομηρική λέξη): όλο, όλως, εξ ολοκλήρου·σεπτή (Ορφική και Ομηρική λέξη): σεβαστή, αξιοσέβαστη,
ιερή·πάνσεπτη: όλωσδιόλου - εξ ολοκλήρου - από όλους σεβα-στή, αξιοσέβαστη, ιερή.2. μήτηρ (Ορφική και Ομηρική λέξη): μητέρα, μάνα· μητρό-πολη· εδώ: μητέρα, μάνα.3. γόνυ (Ορφική και Ομηρική λέξη): το γόνατο.
4. δέος (Ορφική και Ομηρική λέξη): φόβος, σεβασμός με-γάλος· εδώ: σεβασμός μεγάλος.5. μυρωμένος (Ορφική και Ομηρική λέξη): αυτός που έχει
αλειφθεί με μύρο·
μύρον (Ορφική και Ομηρική λέξη): ο εκρέων ευώδης χυμός (μάλλον της μυρσίνης, χρήσιμος στην κατασκευή του χυ-μού), ευώδης αλοιφή, ευώδες έλαιον· μέρος όπου πωλούνται μύρα.
6. σμιλεύω (Ορφική και Ομηρική λέξη): δουλεύω κάτι με την
σμίλη, λειτουργώ.7. Χ(χ)άρος: ο θάνατος. Ο Χάρων στην Ελληνική Μυθολογία
(ή Χάρος στα Νέα Ελληνικά) ήταν γιος του Ερέβους και τηςΝύκτας και ο πορθμέας του Άδου. Με την βάρκα του μετ-έφερε τους πρόσφατα αποθανόντες από την μία όχθη του
ποταμού Αχέροντα στην άλλη, όπου βρισκόταν η είσοδος
του Άδου.
Οι νεκροί έπρεπε οπωσδήποτε να πληρώσουν στον Χά-
ροντα έναν οβολό για τα ναύλα. Γι' αυτό στην Αρχαία Ελ-λάδα τοποθετούσαν πάντα έναν οβολό κάτω από την
γλώσσα των νεκρών πριν τους ενταφιάσουν, για την πλη-ρωμή του Χάροντος. Όσοι δεν είχαν να πληρώσουν ήταν
καταδικασμένοι να περιπλανιόνται στις όχθες του Αχέρο-ντα για εκατό χρόνια.Παριστανόταν σαν ένας ιδιότροπος, σκελετωμένος γέροςή ως φτερωτός δαίμονας με ένα διπλό σφυρί.8. φάος (Ορφική και Ομηρική λέξη): (Ορφική και Ομηρική
λέξη): φως, ημέρα, ξημέρωμα· ποιητικώς: οφθαλμός, ευτυ-χία, χαρά και ζωή, δόξα, λαμπρότης.9. θεόπεμπτος (Ορφική και Ομηρική λέξη) = θεός + πέμπω·
πέμπω (Ορφική και Ομηρική λέξη): στέλλω,ξεκινώ, ξεπροβοδώ, εκσφενδονίζω, ρίχνω, συνοδεύω·θεόπεμπτος: πεμφθείς υπό του θεού.10. χαρμολύπη = χάρμα + λύπη: ανάμεικτο συναίσθημα
χαράς και λύπης - συνύπαρξη χαράς και λύπης.11. ευχή (Ορφική και Ομηρική λέξη): προσευχή, ικεσία,
τάξιμο - τάμα, αλλά και κατάρα, το καυχάσθαι, λέγειν περί
του εαυτού.
12. ικεσία (Ορφική και Ομηρική λέξη): δέηση, παράκληση.13. θάμβ(π)ος (Ορφική και Ομηρική λέξη): το θάμπ(β)ωμα,η λάμψη.
ιερή·πάνσεπτη: όλωσδιόλου - εξ ολοκλήρου - από όλους σεβα-στή, αξιοσέβαστη, ιερή.2. μήτηρ (Ορφική και Ομηρική λέξη): μητέρα, μάνα· μητρό-πολη· εδώ: μητέρα, μάνα.3. γόνυ (Ορφική και Ομηρική λέξη): το γόνατο.
4. δέος (Ορφική και Ομηρική λέξη): φόβος, σεβασμός με-γάλος· εδώ: σεβασμός μεγάλος.5. μυρωμένος (Ορφική και Ομηρική λέξη): αυτός που έχει
αλειφθεί με μύρο·
μύρον (Ορφική και Ομηρική λέξη): ο εκρέων ευώδης χυμός (μάλλον της μυρσίνης, χρήσιμος στην κατασκευή του χυ-μού), ευώδης αλοιφή, ευώδες έλαιον· μέρος όπου πωλούνται μύρα.
6. σμιλεύω (Ορφική και Ομηρική λέξη): δουλεύω κάτι με την
σμίλη, λειτουργώ.7. Χ(χ)άρος: ο θάνατος. Ο Χάρων στην Ελληνική Μυθολογία
(ή Χάρος στα Νέα Ελληνικά) ήταν γιος του Ερέβους και τηςΝύκτας και ο πορθμέας του Άδου. Με την βάρκα του μετ-έφερε τους πρόσφατα αποθανόντες από την μία όχθη του
ποταμού Αχέροντα στην άλλη, όπου βρισκόταν η είσοδος
του Άδου.
Οι νεκροί έπρεπε οπωσδήποτε να πληρώσουν στον Χά-
ροντα έναν οβολό για τα ναύλα. Γι' αυτό στην Αρχαία Ελ-λάδα τοποθετούσαν πάντα έναν οβολό κάτω από την
γλώσσα των νεκρών πριν τους ενταφιάσουν, για την πλη-ρωμή του Χάροντος. Όσοι δεν είχαν να πληρώσουν ήταν
καταδικασμένοι να περιπλανιόνται στις όχθες του Αχέρο-ντα για εκατό χρόνια.Παριστανόταν σαν ένας ιδιότροπος, σκελετωμένος γέροςή ως φτερωτός δαίμονας με ένα διπλό σφυρί.8. φάος (Ορφική και Ομηρική λέξη): (Ορφική και Ομηρική
λέξη): φως, ημέρα, ξημέρωμα· ποιητικώς: οφθαλμός, ευτυ-χία, χαρά και ζωή, δόξα, λαμπρότης.9. θεόπεμπτος (Ορφική και Ομηρική λέξη) = θεός + πέμπω·
πέμπω (Ορφική και Ομηρική λέξη): στέλλω,ξεκινώ, ξεπροβοδώ, εκσφενδονίζω, ρίχνω, συνοδεύω·θεόπεμπτος: πεμφθείς υπό του θεού.10. χαρμολύπη = χάρμα + λύπη: ανάμεικτο συναίσθημα
χαράς και λύπης - συνύπαρξη χαράς και λύπης.11. ευχή (Ορφική και Ομηρική λέξη): προσευχή, ικεσία,
τάξιμο - τάμα, αλλά και κατάρα, το καυχάσθαι, λέγειν περί
του εαυτού.
12. ικεσία (Ορφική και Ομηρική λέξη): δέηση, παράκληση.13. θάμβ(π)ος (Ορφική και Ομηρική λέξη): το θάμπ(β)ωμα,η λάμψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου